یک ماه زندگی با گوشی One M9 ؛ بررسی تمامی اشتباهات HTC

معمولا بسیاری از بررسی‌های تخصصی موبایل در فضای هیجانی روزهای نخستین ارائه گوشی و پس از حداکثر چند روز استفاده از دستگاه صورت می‌گیرد در این میان با اینکه اکثر جوانب دستگاه از دید منتقدان پنهان نمی‌ماند اما بسیاری از نقاط قوت و البته ضعف یک مدل خاص، خود را در طول زمان نشان داده و با یک بررسی کوتاه چند روزه نمی‌توان به آنها پی برد. از حضور گوشی One M9 در بازارهای داخلی اینک نزدیک به 2 ماه می‌‌گذرد و در این فاصله نقدهای متعددی بر این گوشی از سوی رسانه‌های داخلی و خارجی نوشته شده است. این بار اما رویه متفاوتی را از سایرین در پیش گرفتیم و سعی کردیم به جای دنبال کردن رویه معمول پس از یک تجربه یک ماهه با این مدل در رابطه با کیفیت آن با شما سخن بگوییم. با ما در ادامه این بررسی همراه شوید.

حتما تا به امروز همه ما انتقادهای صورت گرفته از HTC و One M9 را شنیده‌ایم انتقادهایی که از تغییر نکردن شکل ظاهری و طراحی بدنه دستگاه آغاز شده، به وضوح صفحه‌نمایش ادامه پیدا می‌کند و در کیفیت پایین‌تر از سطح انتظار دوربین و داغ شدن بیش از اندازه بدنه پایان می‌یابد. این انتقادها ممکن است در نگاه اول به خصوص در بحث طراحی و شکل ظاهری بدنه تا حدودی به نظر شخصی افراد مرتبط بوده و سلیقه‌ای تعبیر شوند اما آنچه در عمل پس از ارائه گوشی One M9‌ به بازار رخ داد به روشنی به سمت و سوی خریداران و درستی یا نادرستی نگاه طراحان این شرکت اشاره داشت. فروش One M9 در ماه آوریل بیش از 43 درصد کمتر از M8 سال گذشته بود. این روند هنوز نیز ادامه دارد و طبق آخرین گزارش‌ها ارزش هر سهم HTC‌ در بورس تایوان از زمان ارائه گوشی One M9 نزدیک به 50 درصد کاهش را تجربه کرده که این رقم از 10 سال پیش تاکنون سابقه نداشته است.

اما به راستی علت تمامی این اتفاق‌ها چیست؟ چرا HTC‌ با One M8 سال گذشته با وجود نقاط ضعف مشخص از سوی بسیاری از منتقدان مورد تقدیر قرار گرفت اما جانشین آن با وجود ایجاد تقدیر در قسمت‌های بحث‌برانگیزی چون دوربین، نه‌تنها موفقیتی کسب نکرد بلکه در حال رقم زدن یک شکست تجاری برای HTC است. در ادامه با نگاهی به تمامی قسمت‌های گوشی مواردی را که از دیدگاه ما اشتباهات کوچک و بزرگ HTC را تشکیل می‌دهند بررسی می‌کنیم. ابتدا از طراحی دستگاه و بدنه آن آغاز می‌کنیم.

طراحی بدنه

نمی‌توان گوشی One M9 را در دست گرفت و از حس خوب لمس کردن یک شیء تمام فلزی زیبا سخن نگفت. بدنه گوشی بسیار مستحکم و نفوذ ناپذیر به نظر رسده و یک سر و گردن در این زمینه از رقبا بالاتر می‌ایستد.

تغییر شکل و حذف لنز دوم دوربین در پشت دستگاه همراه با نوار شفاف پیرامونی اندک مواردی هستند که گوشی One M9 را از M8 سال گذشته تفکیک می‌کنند. دو اسپیکر استریو هنوز در بالا و پایین صفحه‌نمایش حضور داشته و در کناره‌ها نیز بدون در نظر گرفتن انتقال دکمه پاور به کناره سمت راست تغییر خاص و انقلابی دیگری دیده نمی‌شود.

اشتباهات HTC :

– شکی در این نیست که ادامه یک طرح تکراری و نگاهی اپل‌وار به تولیدات شرکت، بزرگ‌ترین اشتباه HTC‌ در بخش طراحی دستگاه است. به بیان دیگر شرکت HTC با تکیه بر ایده حفظ مشتریان قبلی خود، تغییری در بدنه گوشی ایجاد نکرده است.

– تغییرات غیر ضروری و غیر کاربردی نظیر نوار براق پیرامونی که در عمل اولین نقطه حساس برای دریافت ضربه و خراشیدگی است یا تغییر جایگاه دکمه Power که برخلاف انتظار در دست‌های معمولی کوچک و متوسط هیچگاه در اولین تلاش در زیر انگشت‌ کاربران قرار نمی‌گیرد

ابعاد و اندازه‌ها

M8 و M9 هر دو از صفحه‌نمایش‌های 5 اینچی بهره می‌برند بنابراین اندازه‌های آنها کاملا با یکدیگر قابل مقایسه است. HTC در این قسمت به‌خصوص در زمینه ارتفاع به دلیل اسپیکرهای استریوی بالا و پایین همیشه از دیگران بلندقامت‌تر بوده است به عنوان نمونه M8 سال گذشته با ارتفاع 146.4 میلیمتری نسبت به هم‌نسلان خود و مدل‌هایی همچون Galaxy S5 و Moto X 2014 به ترتیب نزدیک به 4.4 و 5.6 میلیمتر بلند قامت‌تر است البته این دو مدل به ترتیب 0.1 و 0.2 اینچ صفحه‌نمایش‌های بزرگ‌تری نیز نسبت به M8‌ داشتند. گوشی One M9 این ارتفاع بیش از حد را تا حدودی تعدیل کرده و با 1.8 میلیمتر کاهش به 144.6 میلیمتر رسانده است. این کاهش در زمینه عرض نیز با نزدیک به 1 میلیمتر کاهش ادامه یافته اما ضخامت گوشی افزایش نیز پیدا کرده و به 9.6 میلیمتر رسیده است.

گوشی One M9 با وجود کاهش 3 گرمی وزن هنوز با 157 گرم یکی از سنگین‌ترین 5 اینچی‌ها بازار است. در چهار هفته استفاده از گوشی مشکلی با ابعاد و وزن آن در حین جابجایی نداشتیم اما وزن بالای دستگاه و فلزی بودن، بدنه آسیب‌پذیری آن در سقوط از ارتفاع را افزایش داده و یک بی‌احتیاطی و افتادن گوشی از دست روی سطوح سفت برای تو رفتگی و خش افتادن کناره‌ها کافی خواهد بود.

اشتباهات HTC

– همواره از گوشی‌های پرچمدار انتظار کوچک‌سازی گسترده بدنه به خصوص در ضخامت دستگاه می‌رود در این مورد نه‌تنها ضخامت کاهش پیدا نکرده بلکه 0.2 میلیمتر افزایش نیز داشته شده است.

– وزن بالا هنوز تولیدات HTC در کلاس One را آزار می‌دهد و فاصله آن از نزدیک‌ترین حداقل نزدیک به 10 تا 15 گرم است. این اختلاف وزن در نگاه اول چندان مهم به نظر نمی‌رسد اما در زمان افتادن گوشی از دست با توجه به جنس بدنه بسیار اهمیت پیدا می‌کند.

صفحه‌نمایش

به راستی چگونه می‌توان پرچمدار جدیدی را پس از یک سال بدون ایجاد تغییر در صفحه‌نمایش آن به بازار عرضه کرد. صفحه‌نمایش گوشی One M9 از روی مشخصات دقیقا همان پنل 5 اینچی فول اچ‌دی M8 سال گذشته است و فناوری ساخت Super LCD3 آن نیز تغییری را نسبت به گذشته نشان نمی‌دهد. این البته به معنای کیفیت پایین صفحه‌نمایش M9 نیست چرا که M8 سال گذشته یکی از بهترین پنل‌های TFT LCD را در اختیار داشت و مشکلی در آن دیده نمی‌شد.

ارتقا نیافتن وضوح در این صفحه‌نمایش البته نه‌تنها مشکلی ایجاد نمی‌کند بلکه عملا به نفع مصرف انرژی در گوشی تمام خواهد شد و فشردگی فراتر از 440ppi این پنل نیز حداقل 100 پیکسل در هر اینچ بالاتر از حداکثر میزان قابل تشخیص توسط چشم انسان است. پوشش شیشه‌ای روی این صفحه‌نمایش یک پله ارتقا یافته و به Gorilla Glass 4 رسیده است که درجه بالاتری از حفاظت را با ضخامت کمتر ارائه می‌کند. کنتراست و زاویه دید این صفحه‌نمایش IPS بسیار مناسب است اما روشنایی آن با وجود راضی‌کننده بودن می‌توانست اندکی بالاتر باشد.

اشتباهات HTC :

– نمی‌توان منکر این واقعیت شد که فشردگی‌های بالای صفحه‌نمایش و رقم‌های فراتر 400ppi برای اکثر افراد حداقل در سایز صفحه‌نمایش موبایلی غیر قابل تشخیص و در نتیجه غیر ضروری ست از سوی دیگر افزایش وضوح به معنای درگیر ساختن پردازنده و کاهش دوام باتری است اما افزایش نیافتن اندازه و وضوح صفحه‌نمایش در گوشی One M9 در شرایطی که برخی رقبا اینک دومین سال استفاده از پنل‌های QHD یا 2560×1600 ‌پیکسلی را تجربه می‌کنند امری مایوس کننده برای دوستداران برند HTC به حساب می‌آید.

– دومین اشتباه HTC از دیدگاه بسیاری از افراد بکارگیری دوباره دقیقا همان پنل M8 سال گذشته است؛ به بیان دیگر در صورتی که طراحان این مدل سایز 5 اینچ و رزولوشن فول اچ‌دی را برای M9‌ کافی می‌دانستند چرا دست به ارتقا مشخصات داخلی این پنل و طراحی یک صفحه‌نمایش 5 اینچی جدید نزدند؟ ارتقا نور صفحه‌نمایش و استفاده از نسل چهارم فناوری ساخت Super LCD می‌توانست بسیاری از انتقادهای وارده به دستگاه در این سطح را پوشش دهد.

دوربین

دوربین 4 مگاپیکسلی M8 (و البته M7 سال قبل از آن) که در بازار از آن با عنوان چهار التراپیکسل نیز یاد می‌شد به واقع مثال روشنی از تفاوت یک ایده از حرف تا عمل را به نمایش گذاشت. سنسور این دوربین که در حقیقت 12 مگاپیکسلی اما با واحدهای تشکیل‌دهنده تصویر 3 برابر بزرگ‌تر بود (4=12/3) در عمل انتظارات طراحان در جذب بالای نور در محیط‌های داخلی کم‌نور را برآورده نساخت و در تصویربرداری معمولی نیز کاملا در پشت سر رقبای قدرتمندی چون G3، S5 و iPhone 5S قرار گرفت. اچ‌تی‌سی با درس گرفتن از اشتباه دو سال گذشته، یک دوربین 20 مگاپیکسلی را به M9 اضافه کرده که امیدواری‌های فراوانی را در دل کاربران ایجاد می‌کند. ابعاد سنسور این دوربین نیز در مقایسه با رقبای اصلی خود یعنی S6 و G4 که هر دو از سنسور با سایز 1/2.6 اینچ بهره می‌برند افزایش یافته و به 1/2.4 اینچ رسیده است. در جنبه‌ای دیگر یعنی گشودگی دیافراگم اما این برتری ادامه پیدا نمی‌کند و M9 با f/2.2‌ پشت سر S6 با f/1.9 و البته G4 با f/1.8 قرار می‌گیرد. نبود لرزه‌گیر اپتیکال در این دوربین در حالی‌که حتی برندهای چینی نیز در پرچمداران خود از این قابلیت سود برده‌اند نکته منفی دیگری به مشخصات دوربین گوشی One M9 می‌افزاید. در بخش فیلم‌برداری بالاخره امکان برداشت 4K به M9 افزوده شده که خبر خوبی برای دوست‌داران تصویربرداری به حساب می‌آید.

کیفیت عکس‌های این دوربین با مقایسه آن با M8 سال گذشته بسیار بهبود یافته است تا حدی که مقایسه مابین این دو را به نبردی نابرابر تبدیل می‌کند. در زمینه جزئیات می‌توان از این دوربین بسیار راضی بود و رنگ‌ها نیز به سطح طبیعی خود نزدیک هستند. نویز اما همراه همیشگی شما در تصاویر M9 است و بدین‌ترتیب اگر مشکلی در پر شدن حافظه ندارید بهتر است عکس‌های خود را در مد RAW یا خام تهیه کنید تا بتوانید پس از برداشت در نرم‌افزارهای ویرایش عکس همچون فتوشاپ آنها را اصلاح کنید.

هر عکس RAW با فرمت DNG نزدیک به 5 برابر حجم بیشتری از حافظه را در مقایسه با تصاویر JPEG اشغال می‌کند (متوسط حجم تصاویر JPEG حوالی 8 مگابایت و تصاویر RAW با فرمت DNG نزدیک به 40 مگابایت). نبود لرزه‌‌گیر اپتیکال شرایط را به ضرر M9 در محیط‌های داخلی با نور کم کرده است و در این زمینه برگ برنده کاملا در دست دو رقیب دیگر این گوشی است.

فیلم‌برداری در این دوربین با وضوح حداکثر 2160p با 30 فریم در ثانیه انجام می‌شود اما طبیعتا امکان انتخاب وضوح 1080/30p و 1080/60p نیز وجود دارد. در M8 منوی فیلم‌برداری به صورت مجزا از عکاسی بود اما در M9 تنها به یک دکمه آغاز فیلم‌برداری در منوی عکاسی اکتفا شده است این شیوه، سرعت دسترسی و برداشت ویدئو را افزایش می‌دهد اما تنها یک بار استفاده از آن مشکل اصلی این قسمت را نمایان می‌سازد؛ با شروع فیلم‌برداری به ناگاه تصویر به وسط زوم کرده و بخشی از تصویر که در حالت عکاسی در دسترس بود به دلیل میدان دید محدودتر فیلم‌برداری از دست می‌رود بنابراین نمی‌توان تا قبل از لمس کردن دکمه Record از حضور آنچه که در کناره‌های قاب تصویر وجود دارد در فیلم‌ نهایی اطمینان حاصل کرد. کیفیت فیلم‌برداری این دوربین در وضوح 4K در زمینه ثبت جزئیات نسبتا مناسب است اما مقایسه آن با G4 و S6 شرایط نابرابری را به نفع دو مدل کره‌ای نشان می‌دهد و حضور نویز نیز همانند عکاسی لزوم ویرایش پس از برداشت ویدئو را نشان می‌دهد.

اشتباهات HTC:

– نخست باید به HTC به دلیل آنکه بالاخره رده دوربین را جدی گرفته است تبریک گفت اما در این میان از ایرادات این دوربین نیز نباید به سادگی گذشت. نخستین ایراد این مجموعه بی‌شک به نبود لرزه‌گیر اپتیکال تعلق دارد. قابلیتی که HTC در ساختار One M7 به عنوان یکی از نخستین شرکت‌های بزرگ تولید‌کننده اسمارت‌فون به کار گرفته و سپس هم در M8‌ و هم در M9 آن را حذف کرد. بسته بودن دیافراگم (f/2.2) مشکل بعدی این مجموعه است که با وارد کردن نور کمتری به مجموعه دوربین، باعث ایجاد نویز بیشتری در تصاویر M9 نسبت به رقبا شده است.

دوربین دوم

در صورتی که درست انجام می‌پذیرفت، انتقال دوربین التراپیکسلی M8 به بالای صفحه‌نمایش M9 یکی از درخشان‌ترین تصمیمات طراحان HTC در این مدل جدید نام می‌گرفت اما این بار نیز شرایط متفاوت از آن چیزی ست که HTC به آن اشاره می‌کند. دوربین بالای صفحه‌نمایش M9 همان فناوری التراپیکسلی و وضوح 4 مگاپیکسلی گذشته را دارد اما در دو نکته بسیار مهم و تعیین‌کننده اختلاف بزرگی را با هم‌تای سال گذشته خود نشان می‌دهد. در این دوربین نه‌تنها از فوکوس خودکار استفاده نشده (قابلیتی که به عنوان یک Selling Point در Desire Eye وجود داشت) بلکه از چیپ پردازش تصویر اختصاصی HTC ImageChip 2 که در M8 حضور داشت نیز در این دوربین دوم خبری نیست. این دوربین اما با وجود موارد گفته شده هنوز یکی از بهترین دوربین‌های سلفی حاضر در بازار است و نداشتن فوکوس و چیپ‌ اختصاصی پردازش تصویر تاثیر خاصی در کیفیت آن ندارد و این موارد تنها برای اثبات یکسان نبودن دوربین دوم M8 و دوربین اصلی M8 ذکر شدند.

باتری

ظرفیت باتری گوشی One M9 نزدیک به 10 درصد افزایش نسبت به M8 را تجربه کرده و از 2600 میلی آمپر ساعت به 2840mAh رسیده است. یکسان بودن صفحه‌نمایش و ارتقا باتری نسبت به M8 انتظار مشاهده نتایج بسیار بهتری را از این باتری در ذهن ایجاد می‌کند نکته‌ای که البته در عمل چندان به واقعیت نمی‌پیوندد و در کاربری‌های سنگینی چون مرور وب با وای‌فای و تماشای ویدئو نتایج ضعیف‌تری نسبت به M8 ایجاد می‌شود. در هفته‌های اول استفاده از گوشی، تقریبا هر 1.5 روز یک بار نیاز به شارژ آن خواهید اما با کاهش استفاده، خروج از شبکه‌های وایبری قاتل باتری و عادی شدن دستگاه، این زمان تا یک روز دیگر نیز می‌تواند ادامه پیدا کند.

سیستم‌عامل

سنس 7 و اندروید 5 دو ویژگی مهم و کلیدی گوشی One M9 در بخشی نرم‌افزاری به حساب می‌آیند. رابط کاربری سیستم‌عامل در مقایسه با سنس 6 تا حدودی به سمت ساده‌سازی و در دسترس قرار دادن هرچه بیشتر المان‌های مورد نیاز کاربران پیش رفته است. پشتیبانی از نصب تم یکی دیگر از نکات قابل اشاره جدید در سنس 7 را تشکیل می‌دهد که در تمامی قسمت‌های مهم اعم از صفحه قفل، هوم‌اسکرین و منوی اصلی تاثیر آن را می‌توان مشاهده کرد. در صفحه Home علاوه بر تغییرات نچندان گسترده در بلینک‌فید یک ویجت جدید به نام Sense Home‌ در نظر گرفته شده که با کمک آن می‌توان ویجت‌های متفاوتی را برای حالت‌های گوناگون، کار، خانه و محیط بیرون تنظیم کرد. این ویجت هوشمند است و با ادامه استفاده از آن، میانبرهایی که کاربران از آنها بیشتر استفاده می‌کنند را به ابتدای لیست منتقل می‌کند. ظاهر منوی تنظیمات و بخش نوتیفیکیشن نیز اندکی تغییر کرده اما به جز این موارد نمی‌توان به نکته خاص جدیدی در این قسمت اشاره کرد.

در مجموع رابط کاربری سنس HTC یکی از بهترین نمونه‌ها در مقایسه با سایرین به حساب می‌آید و ایراد خاصی در این زمینه به HTC وارد نیست.

پردازنده-حافظه

همانطور که هر کاربری با اولین ساعت استفاده از گوشی One M9 متوجه خواهد شد، این گوشی پس از اجرای فعالیت‌های نچندان سنگینی همچون مرور وب یا دانلود یک فایل از اینترنت بیش از حد انتظار گرم می‌شود و در صورت استفاده‌ای سنگین‌تر همچون بازی‌های با گرافیک سنگین و تماشای ویدئوی با وضوح بالا این حرارت به طرز محسوسی به مرز غیر عادی شدن نزدیک می‌شود. گناه گرم شدن بیش از اندازه One M9 به میزان زیادی به چیپ‌ پردازشی Snapdragon 810 آن وابسته است که سامسونگ به همین علت از آن در پرچمداران خود استفاده نکرد. در مورد دلائل گرم شدن Snapdragon 810 در مقاله جداگانه‌ای به تفسیر سخن گفتیم اما اینک بهتر است این چیپ‌ست را در قالب One M9 مورد بررسی قرار دهیم. در این چیپ‌ست چهار هسته 2 گیگاهرتزی ARM A57 برای پردازش‌های سنگین و 4 هسته 1.5 گیگاهرتزی ARM A53 برای پردازش‌های سبک به کار گرفته‌ شده‌اند. این 8 هسته با هم فعال نیستند و در یک لحظه تنها یک دسته چهارتایی آنها به فعالیت مشغولند. گرافیک Adreno 430، حافظه رم 3 گیگابایتی از نوع LPDDR4 و 32 گیگابایت حافظه داخلی در M9 دیده می‌شود. از این 32 گیگابایت البته نزدیک به 10 گیگابایت آن توسط سیستم‌عامل و برنامه‌های آن اشغال شده و مابقی سهم کاربران است.

در استفاده روزمره از گوشی One M9 مشکلی از لحاظ پردازشی دیده نمی‌شود، گوشی به سرعت بوت می‌شود، برنامه‌های مختلف به ساده‌گی نصب شده و در حین اجرای پیچیده‌ترین بازی‌های گرافیکی نیز با مشکل افت فریم روبرو نشدیم. تنها مشکل در این میان همانطور که گفتیم به گرم شدن بیش از حد دستگاه تعلق دارد که در صورتی که قصد تهیه این گوشی را دارید بهتر است از همین ابتدا به فکر قابی برای جلوگیری از انتقال حرارت باشید. مشکل بعدی، پس از گرم شدن بدنه گوشی آغاز می‌شود جایی‌که با افزایش حرارت، از پرفورمنس پردازنده‌‌ها کاسته شده و نه‌‌تنها در بنچ‌مارک‌ها نتایج ضعیف‌تری ثبت می‌شود بلکه حتی ممکن است در برخی بازی‌ها با افت فریم نیز روبرو شوید.

HTC در برهه‌ای از زمان پس از ارائه گوشی One M9 آپدیتی را برای حل مشکل گرم شدن دستگاه ارائه کرد این آپدیت آنگونه که بعدها مشخص شد در حقیقت چیزی جز کاهش پرفورمنس پردازنده نبود و در عمل با اینکه دستگاه دیرتر گرم می‌شد اما نتایج ضعیف‌تری را از خود در تست‌های پردازشی نسبت به قبل برجای گذاشت.

اشتباهات HTC:

– شاید اگر HTC در زمان طراحی این مدل به هیاهوی پیش آمده پیرامون چیپ‌ست Snapdragon 810 بیشتر توجه می‌کرد و از این پروسسور در ساختار پرچمدار خود استفاده نمی‌کرد اینک با شرایط متفاوتی در این زمینه روبرو بود. انتخاب 810 آن‌ هم در زمانی که بر همگان میزان گرما و پرفورمنس پایین‌تر این چیپ‌ست مسجل شده بود اولین و بزرگ‌ترین خطای HTC در بخش پردازشی گوشی One M9 است. شاید انتخاب نسخه ضعیف‌تر این چیپ‌ست یعنی Snapdragon 808 درست همانند تصمیمی که LG برای G4 گرفت می‌توانست برای M9 نیز چاره‌ساز باشد.

ارتباطات

در بخش ارتباطات این گوشی همه‌چیز در حد یک پرچمدار واقعی حضور دارد. اتصال LTE Cat.6 امکان دسترسی به شبکه 4G با سرعت 300Mbps را در دانلود فراهم می‌کند و در 3G نیز سرعت طبق انتظار تا 42Mbps قابل افزایش است. وای‌فای dual band دستگاه از نوع ac است و بلوتوث 4.1، اتصال NFC، درگاه مادون قرمز و پورت USB‌ مجهز به MHL 3 و OTG دارد. در بخش مسیریابی نیز علاوه بر GPS از نسخه روسی آن یعنی GLONASS نیز پشتیبانی می‌شود.

نتیجه

نیم‌نگاهی به نکات مثبت و اشتباهایی که در این مطلب برای گوشی One M9 بر شمردیم کفه ترازو را در این مدل تا حدودی به سمت موارد منفی خم می‌کند.

گوشی One M9 با اینکه از بدنه فلزی خوش‌ساختی بهره می‌برد، صفحه‌نمایش با کیفیتی دارد و در زمینه ارتباطاتی چیزی از بزرگان این رده کم ندارد اما در سوی دیگر ابعاد بزرگ و ارگونومیک نچندان فوق‌العاده‌ای ارائه می‌کند، بدنه آن در حین کار بسیار گرم می‌شود، باتری آن قابل خارج‌سازی نیست و دوام آن در سطح متوسط قرار دارد، پرفورمنس چیپ Snapdragon 810 آن تحت حرارت کاهش پیدا می‌کند، دوربین آن فاقد لرزه‌گیر اپتیکال است و در فیلم‌برداری 4K پشت سر رقبا قرار دارد. HTC تا حدودی مشکلات فعلی One M9 را پذیرفته و قرار است در آینده نزدیک یک “قهرمان” جدید را به بازار معرفی کند.

توجه: این مقاله به صورت اختصاصی برای ‏Writeage.com‏ نوشته شده درج تمام یا قسمتی از ‏این ‏مطلب، ‏تنها با ذکر نام سایت و آدرس دقیق این صفحه مجاز است.