دیزایر آی محصول جدید اچتیسی در بارارهای داخلی به حساب میآید. این گوشی به سبب دو دوربین 13 مگاپیکسلی و استفاده از دو فلش LED در بالای صفحهنمایش این روزها خبر سازشده است. در ادامه با ما در بررسی کامل و جامع این گوشی زیبا همراه شویدتا با نقاط ضعف و قوت این مدل بیشتر آشنا شوید.
محصولات اندرویدی اچتیسی را در یک نگاه میتوان به دو دسته کاملا مشخص Desire و One تقسیمبندی کرد. در دسته نخست یعنی کلاس دیزایر به نمونههای ارزانقیمت و میانی این سازنده بر میخوریم که تقریبا برای هر کلاس قیمتی و سلیقههای گوناگون بهینه سازی شده و نهتنها گوشیهای ارزانقیمت و سادهای چون Desire 200 در آن دیده میشود بلکه با افزایش قیمت آرامآرام سر و کله نمونههای پیشرفتهتر با صفحهنمایشهای بزرگتر و امکانات مولتیمدیایی و پردازشی پیشرفتهتر نیز پدیدار میشود. در کلاس One شرایط متفاوتی حکمفرما است و اعضای اشرافی این دسته بهخصوص در طراحی و جنس بدنه با مدلهای پلاستیکی دیزایر تفاوتهای بزرگی دارند. بهعنوان قانونی نانوشته اما کلی و عمومی، در کلاس One معمولا از ساختار پردازشی پیشرفتهتری نیز استفاده میشود و دوربینهای کاملا متفاوتی نیز در آنها به چشم میخورد. دوربین بحثبرانگیز 4 مگاپیکسلی نسل اول و دوم One از جمله این موارد است که با وجود سایز بسیار بزرگتر پیکسلهای تشکیلدهنده سنسور البته موفقیت چندانی در رقابت با نمونههای معمول کسب نکرد و حتی در اصلیترین کاربرد آن یعنی برداشت تصویر در محیطهای با نور کم نیز جایگاه چندان متفاوتی را بدست نمیآورد. در این شرایط اچتیسی نیز به آرامی سیاست لجوجانه خود در مورد استفاده از این دوربین را تا حدودی تغییر داد و نهتنها در اعضای جدیدتر کلاس One همچون One E8 از یک دوربین 13 مگاپیکسلی استفاده کرد بلکه این روند را به خانواده Desire نیز توسعه داده و از قابلیتهای مولتیمدیایی و بهخصوص دوربینهای پیشرفتهتری در کلاس Desire استفاده کرد. در این میان معرفی گوشی تازهای به نام Eye به کلاس دیزایر نهتنها این کلاس بلکه اعضای سری One را نیز تحت تاثیر خود قرار داد و حتی گوشی جداگانهای به نام One M8 Eye نیز با ظاهری همانند M8 اصلی اما با دوربین 13 مگاپیگسلی دوگانه در این کلاس در دسترس قرار گرفت. HTC Desire Eye همانطور که از اسم و ظاهر متفاوت آن مشخص است بیشتر بر کاربری مولتیمدیایی و بهخصوص برداشت تصویر متمرکز شده است امری که دوربین 13 مگاپیکسلی و دو فلش LED بر بالای صفحهنمایش نیز بهخوبی به آن اشاره دارند. Desire Eye چند روزی را مهمان بررسی سختافزاری ما بود. با ما در نگاهی به این گوشی تازه وارد به بازارهای داخلی همراه شوید.
معرفی
HTC Desire Eye برخلاف اکثر گوشیهای تولید شده در کلاس دیزایر محصولی مدرن با مشخصاتی پیشرفته است که به راحتی با اندکی بهینهسازی در ساخت بدنه میتوانست در کلاس One قرار بگیرد. این گوشی خوشساخت از یک لحاظ با تمامی دیگر تولیدات دیزایر متفاوت است جاییکه با ایجاد تغییرات عمدتا نرمافزاری در شیوه برداشت تصویر مسیر تازهای را برای دوربینهای این برند ایجاد کرده و به احتمال قریب به یقین این مدل اولین و آخرین نمونه با عنوان Eye در محصولات اچتیسی نخواهد بود. حضور دوربینی با وضوح بالا و بهخصوص استفاده نسبتا عجیب از دو فلش LED بر بالای صفحهنمایش از دیگر مشخصات بارز این مدل به حساب میآیند.
بدنه پلاستیکی؛ زیبا و خواستنی
پلاستیکی بودن بدنه Eye تا قبل از برخورد مستقیم با گوشی حس منفی ملایمی را در ذهن کاربران ایجاد میکند حسی که با یک بار لمس دستگاه از نزدیک تقریبا بهطور کامل جای خود را به تجربهای مثبت و رضایتبخش میدهد. Desire Eye در دو رنگ قرمز و آبی تولید میشود که البته در هر دو نسخه، رنگ اشاره شده بیشتر در کنارههای دستگاه نمود پیدا میکند. به بیان دیگر نسخه قرمز گوشی تنها در کنارهها و لوگوی اچتیسی به رنگ قرمز بوده و در سایر بخشها سفید است. این داستان در مورد نسخه آبی رنگ در اختیار ما با شدت کمتری تکرار شده و کنارههای دستگاه و لوگوی برند به رنگ آبی آسمانی و کاور بخش پشتی به رنگ سورمهای است. در کل در هر دو مورد نسبت به تحربههای پیشین در کلاس دیزایر با جنس پلاستیک بسیار مرغوبتری روبرو میشیم که اثرات انگشت چندان جایی در آن داشته و آلودگیها را نیز به سادگی میتوان از سطح دستگاه پاک کرد.
تجربه در دستگیری؛ حسی از ظرافت
کنارههای محدب و برآمده، گوشههای گرد و ضخامت اندک، از Eye گوشی خوشدستی ساخته است. جنس نرم پلاستیک بخش پشتی، طراحی مینیمالیستی در ترکیب اجزای جانبی، حضور دکمه شاتر دوربین و طراحی پنهان اسپیکرهای استریو از جمله نکات مثبت طراحی این گوشی هستند در سوی دیگر اما ارتفاع بیش از اندازه بهعنوان یکی از اندک نکات منفی طراحی در این مدل به حساب میآید. ارتفاع دستگاه 151.7 میلیمتر است که نهتنها در مقایسه با مدل مشابهای همچون Z2 از سونی با ارتفاع 146.8 میلیمتر (که خود یکی از بلندقامتترین اسمارتفونهای 5.2 اینچی به حساب میآید) به طرز مشهودی بلندتر است بلکه با وارد کردن نمونههای مشابهای چون Moto X 2014 با بلندای قامت 140.8 میلیمتر و LG G2 با تنها 138.5 میلیمتر اختلافهای بسیار بزرگتری پدیدار میشود. اختلافها در عرض و ضخامت با ابعاد 73.8 و 8.5 میلیمتر البته چندان زیاد نیست و میتوان همچنان از گوشی Slim و کمعرضی در حد و اندازههای استاندارد سال 2014 سخن گفت. Desire Eye با وزن 154 گرمی با وجود آنکه هنوز از برخی نمونههای نزدیک چون Z2 سونی سبکتر است اما در کلاس گوشیهای غیر فلزی با سایز پنل 5.2 هنوز 10 تا 15 گرمی سنگینتر است. این وزن البته در دست چندان حس نمیشود.
سیمکارت، اسلات حافظه؛ دریچههایی برای گم شدن
اسلات حافظه و محل قرارگیری سیمکارت در Desire در کناره سمت چپ گوشی جای گرفتهاند که برای دسترسی به هر دو، خارج کردن tray آنها از این قسمت اجباری خواهد بود. اتصال نداشتن این دو tray به بدنه از جمله ضعفهای طراحی این قسمت به حساب میآید. سیمکارت گوشی از نوع Nano SIM است و اسلات حافظه نیز تا 128 گیگابایت امکان ارتقا دارد.
صفحهنمایش؛ بزرگ، روشن، میانهحال
یکی از مواردی که تا پیش از این اعضای سری Desire را از مدلهای خانواده One جدا میکرد جدا از موارد پردازشی و مولتیمدیایی به وضوح صفحهنمایش وابسته بود. صفحهنمایشهای دیزایر تا پیش از این در بهترین حالت از وضوح HD یا 1280×720 پیکسل بهره میبردند که در زمینه فشردگی و شارپنس، آنها را در مقام پایینتری نسبت به سری One قرار میداد. این رویه در Desire Eye برای اولین بار تغییر کرده و صفحهنمایش 5.2 اینچی دستگاه به وضوح فول اچدی یا 1920×1080 پیکسل مجهز شده است. در صفحه توضیحات این محصول به فناوری ساخت آن اشارهای نشده اما با توجه به زاویه دید مناسب و روشنایی راضیکننده حضور IPS در آن تقریبا قطعی به نظر میرسد. از این صفحهنمایش در محیطهای داخلی در تمامی موارد شامل میزان روشنایی، زاویه دید، کنتراست و کیفیت رنگ میتوان کاملا راضی بود اما در محیطهای خارجی با سطح براق بازتابدهنده نور این کیفیت تا حدود زیادی افت میکند. البته همچنان میتوان از محتوای تصویر در روشنترین لحظات روز نیز استفاده کرد.
اسپیکرهای استریو؛ پنهان و پیدا
با شنیدن صدای فراگیر ایجاد شده توسط دستگاه به جستوجو برای یافتن اسپیکر یا اسپیکرها پرداختیم و عاقبت آنها را در دو نوار باریک زیر لوگوی HTC در پایین صفحهنمایش و زیر دوربین دوم در بالا پیدا کردیم. این طرح دوگانه البته پیش از این بارها توسط اچتیسی مورد استفاده قرار گرفته بود اما ظرافت طراحان در پنهان ساخت خروجیهای صدا (حداقل در نگاه اول) بسیار شایسته تقدیر به نظر میرسد.
دوربین دوم؛ کیفیت بالا، نوآوری سوال برانگیز
لنز دوربین دوم بالای صفحهنمایش Desire Eye حتی از لنز دوربین اصلی دستگاه نیز بزرگتر طراحی شده است و شاید طراحان این مدل با این ترفند سعی در پر رنگ جلوه دادن قابلیت عکاسی از خود یا سلفی در این مدل هستند. اما مطمئنا آنچه بیش از ابعاد لنز دوربین دوم در طراحی گوشی سوالبرانگیز به نظر میرسد حضور دو فلش LED درست همانند دوربین اصلی در کنار دوربین دوم است که تاکنون در نمونه دیگری در این سطح مشاهده نشده بود. حضور این دو فلش LED با توجه به نحوه استفاده معمول از دوربین دوم تاحدودی سوالبرانگیز و اندکی نیز تبلیغاتی به نظر میرسد به بیان دیگر این نورهای اضافی نهتنها ظاهرا از کاربرد چندانی برخوردار نیستند بلکه حتی میتوان در تجربه عکاسی سلفی مانع نیز ایجاد کنند. نخستین علت در اضافی بودن نور این دو فلش به لزوم روشن بودن صفحهنمایش حین برداشت سلفی باز میگردد تصور کنید که قصد برداشت تصویر از خود یا دوستانتان را دارید (در صورت استفاده نکردن از مونوپاد) حداکثر فاصله گوشی تا چهره شما و دوستانتان به اندازه یک دست خواهد بود و در این فاصله با روشن بودن صفحهنمایش که نور ملایمتری برای برداشت تصویر فراهم میکند نیازی به فلش دوگانه نخواهد بود. در موقعیت بعد با توجه به فاصله نزدیک دوربین از چشم و عملکرد فلش چند دهم ثانیه قبل از باز و بسته شدن شاتر نور شدید ساطع شده از این دو فلش میتواند به بسته شدن چشم سوژه یا در بهترین حالت ایجاد نقطه قرمز مشهودی در چشم شود. در کل با تکیه بر موارد گفته شده فلسفه حضور دو فلش LED در کنار دوربین دوم در Desire Eye بیش از آنکه از جنبه عملی با کاربرد مشخصی روبرو باشد بیشتر ظاهرا به دلائل جذب مشتری و خریداران بیشتر به این گوشی در نظر گرفته شده است.
اما همه چیز نیز در مورد دوربین دوم Desire Eye منفی نیست. این دوربین 13 مگاپیکسلی برخلاف تصور اولیه از دوربینهای بیکیفیت بالای صفحهنمایش، عملکرد قابل قبولی از خود ارائه میکند و در یک لحظه میتواند تا 4 چهره مختلف را در کادر تشخیص داده و در فوکوس قرار داشتن همگی آنها را تضمین کند. فوکوس اتوماتیک، برداشت HDR و روتوش لایو و زنده از دیگر نکات مثبت این دوربین به حساب میآیند. از تحدب تصویر بهعنوان مشکل مشترک تمامی دوربینهای دوم در این دوربین بسیار کاسته شده و تصاویر طبیعیتری توسط آن ایجاد میشود. در کل از کیفیت تصویر این دوربین بیش از اندازه راضی بودیم.
دوربین اصلی؛ عکس راضیکننده، ویدئوی درخشان، رابط کاربری ساده شده
اما برای اغلب کاربران کیفیت دوربین اصلی در درجه اهمیت بالاتری نسبت به دوربین دوم قرار دارد. دوربین اصلی Desire Eye یک نمونه 13 مگاپیکسلی فوکوس خودکار با دو فلش LED است که در فیلمبرداری حداکثر به وضوح 1080p دست پیدا میکند. حضور شاتر اختصاصی دوربین در کناره سمت راست گوشی یکی از نکات مثبت قابل ذکر در مورد بخش تصویربرداری این مدل به حساب میآید. در عمل، این دکمه با وجود ابعاد مناسب تا حدودی سفت و محکم طراحی شده و استفاده از آن چندان آسان نخواهد بود.
در بخش رابط کاربری این دوربین ساختار ساده و در عین حال کاربردی و همهفهمی دیده میشود که بهعنوان جزئی از اینترفیس Sense 6 یکی از بهترین نمونهها در کلاس اندروید به حساب میآید. در ستون سمت راست این اینترفیس آخرین عکس گرفته شده، دو شاتر بزرگ و کوچک برای عکاسی و فیلمبرداری و دکمه تغییر حالت دیده میشود.
با کمک دکمه تغییر حالت بهجز انتخاب دوربین جلو و عقب (Selfie و Camera) میتوان به سایر گزینهها چون Split Capture (تقسیم کردن صفحهنمایش به دو قسمت برای گرفتن عکس با هر دو دوربین)، گزینه Pan 360 (برداشت تصویر پانورامای 360 درجه) و بلاخره گزینه Photo booth (برای گرفتن 4 تصویر پیاپی با زمانبندی مشخص همانند اتاقکهای برداشت تصویر) دسترسی پیدا کرد.
تنظیمات دوربین در نوار افقی پایین صفحه به نمایش گذاشته میشوند که در بین گزینههای متعدد حاضر در آن همانند برداشت HDR، عکاسی اتوماتیک، لرزشگیر دیجیتال دست، برداشت ویدئوی اسلوموشن، تغییر عدد ISO تا 1600 و چندین و چند گزینه دیگر، یک قابلیت بیش از سایرین جذاب به نظر میرسد. این گزینه جدید که با M، یا تنظیم دستی مشخص شده است امکان تغییر دستی فوکوس، سرعت شاتر، عدد ISO، میزان نورگیری و White balance را مستقل از یکدیگر همانند یک دوربین حرفهای فراهم میکند.
تصاویر گرفته شده توسط دوربین اصلی Desire Eye در صفحهنمایش خود گوشی با کیفیت به نظر میرسند اما با انتقال آنها به مونیتور شرایط تا حدودی متفاوت خواهد بود. نکات مثبت این تصاویر در حالت برداشت خودکار یا Auto به رنگهای نسبتا صحیح و کنتراست مطلوب تعلق دارد اما در زمینه جزئیات شرایط چندان فوقالعاده نیست (به عملکرد دوربین در تفکیک شاخ و برگ درختان توجه کنید)
عکس فولسایز تصویر فوق را از اینجا ببینید.
با فعال کردن HDR سوژههای با نورگیری بیش از اندازه کاملا تصحیح میشوند (به بهبود رنگ آسمان دقت کنید) اما با پر رنگ شدن بیش از اندازه رنگ، تصویر از دقت خارج میشود و در مسئله جزئیات نیز برتری خاصی ایجاد نمیشود.
عکس فولسایز تصویر فوق را از اینجا ببینید.
در فیلمبرداری با این دوربین با وضوح 1080p با 30 فریم در ثانیه با بیتریتی نزدیک به 20 مگابیت در ثانیه در ویدئو و 192 کیلوبیت در ثانیه در صدا روبرو میشویم. ویدئوهای این دوربین از لحاظ جزئیات در سطح بسیار مناسبی قرار دارد و بهنوعی میتوان ویدئوهای دوربین Eye را در سطح بالاتری از عکسهای آن قرار داد.
باتری؛ غیر قابل دسترس، دوام بالا
ظرفیت باتری Eye تنها 2400 میلیآمپر ساعت است که نسبت به نمونههای High-end این کلاس ظرفیت اندکی دارد. بهعنوان نمونه Z2 از سونی دارای باتری 3200mAh و LG G2 به باتری 3000 میلیآمپر ساعتی مجهز هستند. در عمل این باتری البته از دوام نسبتا مناسب و راضیکنندهای برخوردار است و در یک استفاده نسبتا سنگین نزدیک به 2 روز انرژی مورد نیاز دستگاه را تامین کرد. حضور فناوری Quick Charge 2 در Desire Eye امکان شارژ شدن باتری گوشی تا 60 درصد را با زمان تنها 30 دقیقه فراهم میکند.
ساختار منویی؛اندروید کیت کت، Sense 6، حرفهای، مدرن، پر امکانات
Desire Eye با فعال بودن گزینه Fast boot در زمان بسیار کوتاهی بوت میشود. یک نکته جالب در این میان در نظر گرفتن قابلیتی مشابه گوشیهای الجی است که در طی آن با دو بار ضربه زدن روی صفحهنمایش در حالت خاموش میتوان صفحهنمایش را روشن کرد و با تکرار این عمل روی لاکاسکرین میتوان مجددا صفحهنمایش را خاموش کرد (انجام این عمل روی هوماسکرین تاثیری روی خاموش شدن پنل ندارد)
ساختار منویی گوشی هیچ تفاوتی با دیگر مدلهای اچتیسی مبتنی بر Sense 6 ندارد و در لاکاسکرین، صفحه خانه و App drawer (با اسکرول عمودی) نکته تازهای دده نمیشود.
پردازندهها، حافظه؛ مدرن در سطح برترینها
چیپست پردازشی استفاده شده در HTC Desire Eye از نوع Qualcomm MSM8974PRO-AA با چهار هسته Krait 400 از مجموعه Snapdragon 801 با فرکانس 2.27 گیگاهرتز است که برای یک گوشی سطح میانی از خانواده Desire مجموعه بسیار مدرنی به حساب میآید. گرافیک مجموعه از نوع Adreno 330 با سرعت کلاک 578 مگاهرتز است و 2 گیگابایت رم در آن حضور دارد. از این میزان رم تنها نزدیک به 60 درصد یعنی حوالی 1.1 گیگابایت در لحظه بوت دستگاه و بدون اجرای هیچ برنامهای در دسترس قرار دارد. حافظه داخلی گوشی 16 گیگابایت است که از این مقدار نزدیک به 9.25 گیگابایت در دسترس کاربران قرار دارد.
برای تست مشخصات پردازشی دستگاه در ابتدا از بنچمارک AnTuTu X ورژن 5.1 استفاده کردیم. تفاوت نسخه X و ورژن معمول به ممانعت از تاثیرگذاری دستکاریهای احتمالی شرکت سازنده در نتیجه باز میگردد. امتیاز نهایی Desire Eye در این تست 31052 اندازهگیری شد که در سطح بالای این کلاس قرار میگیرد.
در تست PCMARK و بنچمارک موسوم به Work چهار ویژگی مرور وب، پخش ویدئو، نوشتن اطلاعات روی حافظه و ادیت تصویر مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت یک عدد به عنوان نتیجه به نمایش در میآید. امتیاز نهایی Desire Eye در این تست 3771 واحد بود که آن را در میانه جدول و نزدیک به مدلهای برتر قرار میدهد بهعنوان نمونه Note 4 این تست را با امتیاز 4547 به اتمام میرساند.
در آخر بهعنوان آخرین تست از بنچمارک پردازنده Geekbench 3 بهره میبریم در این تست امتیاز تک هستهای دستگاه 949 و امتیاز مولتیکور یا چند هستهای آن به 2843 میرسد. برای نمونه Galaxy S5 چهار هستهای تست تک هستهای را با امتیاز 938 و تست چند هستهای را با 2836 به سرانجام میرساند بنابراین میتوان از نتیجه مطلوبی در این تست سخن گفت.
در یک نگاه؛ زیبا، کارآمد، راضیکننده
از HTC Desire Eye در یک نگاه کلی میتوان راضی بود. در این گوشی با اینکه از جنس پلاستیک استفاده شده، دسترسی به باتری در آن وجود ندارد و برخی اجزای اضافی نیز در آن دیده میشود اما بهلطف صفحهنمایش بزرگ با کیفیت، حضور دو دوربین با کیفیت در جلو و پشت دستگاه، فیلمبرداری راضیکننده، دوام بالای باتری، ساختار منویی پیشرفته و بخش پردازشی مدرن به سادگی میتوان حکم به کیفیت کلی دستگاه داد.
توجه: این مقاله به صورت اختصاصی برای Writeage.com نوشته شده درج تمام یا قسمتی از این مطلب، تنها با ذکر نام سایت و آدرس دقیق این صفحه مجاز است.
از زحمات شما سپاس گزارم