نهایت دید: مقایسه برترین دوربین های سوپر زوم حال حاضر بازار (قسمت دوم)

چهار دوربین باقی مانده از لیست هفت دستگاه مورد بررسی در این مقاله شامل Olympus SP-565UZ، Panasonic DMC-FZ28، Nikon P80 و بلاخره Sony CyberShot H50 می گردد که در ادامه با تمامی آنها بطور کامل آشنا می گردیم.

4-Nikon P80: این محصول متفاوت از نیکون را می توان به نوعی اولین تلاش این شرکت در تولید دوربین های DSLR-Like با ظاهری جمع و جور و البته قیمت کاملا مناسب دانست. تاریخ به بازار آمدن P80 آوریل 2008 است که با گذشت زمانی نزدیک به یکسال به قیمت معقولی دست یافته است. پیشوند P در محصولات نیکون نشانه دوربین های تخصصی (Professional) و با امکانات بالاست که P80 نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد. مشخصات اصلی این دوربین شامل سنسور 10 مگاپیکسلی CCD با ابعاد 2.33/1 اینچ بوده و فاصله کانونی آن 486-27 میلیمتر می باشد. گشودگی دیافراگم در این دوربین F2.8-F4.0 است که سرعت مناسبی برای لنز فراهم کرده است ارزش گیر اپتیکال موجود در این دوربین نیز بر پایه تغییر حالت سنسور طراحی گردیده است. صفحه نمایش 2.7 اینچی با وضوح 230 هزار پیکسل، چشمی الکترونیکی با پوشش 97 درصدی از محیط پیش رو و امکان افزایش ISO تا رقم 6400 از دیگر مشخصات P80 به حساب می آیند.

ابعاد این مدل 78×79×110 میلیمتر با وزن 405 گرم است که ظاهر تمام مشکی آن شباهت نزدیکی به مدل های DSLR این شرکت دارد. از لحاظ مشخصات و امکانات اما نزدیکی P80 را به هر دو نمونه Fujifilm FinePix S8100 و Olympus SP-565UZ نمی توان انکار کرد که این شباهت در بعضی موارد بقدری زیاد است که احتمال ساخته شدن لنزهای این سه دوربین در یک کارخانه مشترک نیز می رود. یکی از تفاوت های اصلی P80 با دو مدل دیگر بکار گیری باتری لیتیومی در ساختار آن است که با اینکه در کاهش وزن دستگاه تاثیر داشته است اما تعداد عکس های قابل تهیه با یک بار شارژ باتری به 200 عکس کاهش یافته است جائیکه این رقم برای Fuji S8100 در حدود 350 عکس و برای SP-565UZ در حدود 410 عکس است. کنترلرهای خاص این دوربین از جمله دیگر مواردی هستند که P80 را به دوربین های حرفه ای DSLR نزدیک کرده است که در این میان چرخ خاص تغییر حالت دوربین در قسمت بالائی نقش مهمی ایفا می کند. از جمله موارد مهم موجود بروی این چرخ گذشته از مد های آشنای A، S، M و P می توان به Auto Mode، Scene Mode و منوی Setup اشاره کرد که با استفاده از آنها دیگر نیازی به گنجاندن تنظیمات نچندان مهم دوربین که اغلب تنها یک بار از آنها استفاده می شود در منوی دستگاه نیست و از این طریق منوی دوربین اندکی خلوت تر گردیده است. کلید چهار حالته موجود  در کنار صفحه نمایش همراه با سه کلید منو، Play و حذف دیگر کنترل های موجود در سمت راست را تشکیل می دهند. کلید سوئیچ میان نمایش سوژه از طریق LCD یا چشمی از دیگر کلیدهای موجود در P80 است. چشمی الکترونیکی موجود در این مدل دارای ابعاد 0.24 اینچی ست که دارای وضوح 235 هزار پیکسل می باشد.

با اینکه P80 را نمی توان دوربین کندی نامید اما در میان رقبای حاضر در این قسمت چندان سریع نیز به نظر نمی رسد زمان مورد نیاز برای کارکرد دوربین پس از فشردن کلید Power در حدود 3.3 ثانیه است و زمان shot-to-shot آن نیز 2.6 ثانیه بدون فلش و 2.9 ثانیه با فلش است که این در حالیکه زمان مورد نیاز برای حالت کاهش سرخی چشم رقم بسیار زیاد 6.2 ثانیه است میزان کندی P80 را به روشنی به نمایش می گذارد. تاخیر دوربین در لحظه فوکوس نیز 0.6 ثانیه در مورد سوژه های پر نور در حالت واید و در حدود 1 ثانیه در حالت تله است که نسبتا متوسط ارزیابی می شود. کیفیت تصاویر گرفته شده توسط این دوربین در سطح نسبتا رضایت بخشی قرار دارد و نمایش جزئیات در کنار الگوریتم کاهش نویز و بخصوص Metering مطلوب دوربین همگی از موارد کاملا مثبت آن به شمار می آیند. از نکات منفی این دستگاه می توان به فوکوس نسبتا ضعیف در آخرین حد زوم و لرزش گیر نچندان فوق العاده آن اشاره کرد. فیلمبرداری این دوربین نیز در سطح کاملا متوسطی ست حداکثر وضوح فیلمبرداری در این دوربین VGA با 30 فریم در ثانیه بوده و تصاویر گرفته شده در این حالت به فرم Motion JPEG ذخیره می گردند. هر یک ثانیه فیلم در این دوربین 1.1 مگابایت حجم دارد. از نکات منفی دوربین در هنگام فیلمبرداری عدم امکان استفاده از زوم و لرزش گیر اپتیکال دوربین است که در هر دو حالت از نمونه های دیجیتال که عملا کارکرد خاصی جز خراب کردن تصویر ندارند استفاده شده است. کیفیت فیلم های P80 تعریف چندانی ندارد و البته هیچکس از یک دوربین عکاسی انتظار فیلمبرداری حرفه ای ندارد.

روی هم رفته P80 دوربینی معمولی ست که با اینکه از صدر جدول فاصله فراوانی دارد اما همچنان با راحتی در استفاده و تکیه بر نام معتبری چون نیکون برای بسیاری از کاربران جذابیت خاص خود را دارد. نکات مثبت این دوربین شامل کنترلرهای سخت افزاری کامل، بدنه کوچک و سبک و همچنین بازسازی مطلوب رنگ ها و قابلیت Metering است و نکات منفی آن نیز به فوکوس نچندان خوب در فواصل دور، ظرفیت پائین باتری و عملکرد ضعیف دوربین در هنگام بهره گیری از ISO بالا تعلق دارد.

5-Olympus SP-565UZ: تولد SP-565 در آگوست سال 2008 پس از نزدیک به هشت ماه از به بازار آمدن SP-570 خبر بسیار خوبی برای طرفداران سوپر زوم های این شرکت بود. آخرین عضو این خانواده اما با کاهش تاخیر و در ژانویه 2009 با نام SP-590 به بازار آمده  که  به روشنی میزان اهمیت این کلاس برای الیمپوس را مشخص گردانیده است. از یک نگاه SP-565 را می توان برادر کوچکتر SP-570 دانست جائیکه بسیاری از مشخصات مدل اصلی همچون 20X زوم اپیتکال در کنار فاصله کانونی تحسین برانگیز 520-26 میلیمتری در آن حفظ گردیده است. دیگر مشخصات اصلی این مدل شامل سنسور 10 مگاپیکسلی CCD با ابعاد 2.33/1 اینچی در کنار صفحه نمایش 2.5 اینچی با وضوح 230 هزار پیکسل می گردد. میزان حساسیت دوربین (عدد ISO) مابین 64 تا 6400 قابل تنظیم است و فناوری لرزش گیر دست به مانند دیگر بزرگان این رقابت بر مبنای چرخش لنز آن استوار است. چشمی الکترونیکی موجود در این مدل نیز همچون Canon SX10 قادر به نمایش 100 درصد محیط پیرامونی خود است.

ابعاد دستگاه 80.8×83.3×116 میلیمتر با وزن 414 گرم است که نسبت به دو رقیب اصلی خود در این مقایسه یعنی Fujifilm S8100 و Nikon P80 کاملا حجیم تر طراحی شده است که این البته تا حدود زیادی به گشودگی زیاد لنز دوربین و افزایش میزان زوم اپتیکال از 18X به 20X بستگی دارد. شکل ظاهری دوربین و استفاده از مواد بسیار با کیفیت در ساخت آن نیز از دیگر مشخصات اصلی این مدل می باشد اما نکته نسبتا عجیبی که در ساختار SP-565 دیده می شود فرمت  گران قیمتی ست که برای کارت حافظه آن در نظر گرفته شده است و جائیکه تمامی دوربین های حاضر در این رقابت (البته بجز Sony H50)، از فرمت های معمول SD/SDHC برای کارت حافظه استفاده کرده اند، الیمپوس در اقدامی عجیب ترجیح داده است تا کارت حافظه SP-565 را از فرمت XD انتخاب کند. کنترلر های حاضر بروی دوربین شامل چرخ تغییر حالت با المان های استاندارد در کنار کلید کاملا برجسته شاتر و کلید Power می گردد که علیرغم فاصله کم آنها از یکدیگر، تداخلی در عملکرد آن پیش نمی آید. المان های کنترلی موجود در سمت راست صفحه نمایش بجز کلید های همیشگی این قسمت همچون D-Pad و کلیدهای چهار گانه احاطه کننده آن به همراه کلید سوئیچ میان چشمی و صفحه نمایش، شامل یک کلید منحصر به فرد می شود که در دیگر اعضای این رقابت کاملا بی نظیر است کلیدی که به کاربر اجازه می دهد تا کارکرد آن را از میان 16 وظیفه قابل تنظیم برای این قسمت انتخاب نماید از این گذشته در اینترفیس دستگاه منوی خاصی وجود دارد که با فشردن کلید OK/FUNC احضار گردیده و در آن بسیاری از کارکرد های معمول مورد نیاز کاربر لیست گردیده اند که از این طریق تا حدود زیادی نیاز به مراجعه به منوی نسبتا پیچیده دوربین مرتفع گردیده است. SP-565 از یک لحاظ دیگر نیز نسبت به بسیاری از دوربین های این گروه برتری دارد و آن نیز پشتیبانی دستگاه از حالت RAW است که در این حالت دوربین بدون آنکه هیچونه الگوریتم تصحیحی خاصی را بروی تصویر اعمال نماید همان چیزی را که از محیط مقابل برداشت کرده است را در اختیار کاربر قرار داده و کاربر با استفاده از نرم افزارهای خاص شرکت های مختلف (که البته هر کدام از مدل های بخصوصی پشتیبانی می کنند)، امکان اعمال تغییراتی از قبیل White Balance، تصحیح نورگیری و مواردی از این قبیل که در عکس در هنگام گرفته شدن آن توسط دوربین صورت می گیرد را دارد.

اگرچه SP-565 دوربین فوق العاده ای به نظر می رسد اما همچنان در مسئله مهمی به نام سرعت در مقابل دیگر رقبا از کیفیت چندانی برخوردار نیست زمان های به ثبت رسیده برای این دوربین شامل زمان 2.7 ثانیه پس از فشردن کلید Power تا آمادگی دوربین برای اولین تصویر و زمان shot-to-shot در حدود 2.8 ثانیه در نور مطلوب و 3.1 ثانیه در هنگام استفاده از فلش است که این زمان در صورت استفاده از حالت کاهش سرخی چشم تا رقم کاملا نابخشودنی 8.25 ثانیه افزایش می یاد که از این لحاظ از دو نمونه فوجی و نیکون نیز آهسته تر عمل می کند. کیفیت تصاویر به ثبت رسیده توسط این دوربین نزدیکی فراوانی با نمونه های به جا گذاشته شده توسط Nikon P80 و Fujifilm S8100fd دارد جائیکه بسیاری از مشکلات دیگر دوربین ها همچون عدم فوکوس مناسب در آخرین حد زوم (P80)، هجوم نویز به گوشه های تصویر در حداکثر زوم (S8100) و مواردی از این دست تا حدودی برطرف گردیده اند البته سایز کوچک سنسور که همواره یکی از مشکلات همیشگی دوربین های این کلاس بوده است برای SP-565 نیز تکرار گردیده و نباید از این مدل انتظار معجزه داشت. از مشکلات مشهود این دوربین می توان به کارکرد کاملا ضعیف آن در اعداد بالای ISO و فلش نچندان قدرتمند آن اشاره کرد که هر دو در محیط های با نور کم باعث کاهش کیفیت تصویر می گردند.عملکرد لرزش گیر اپتیکال CCD این دوربین (مخصوصا در حداکثر زوم) نیز فوق العاده به نظر نمی رسد. وضوح فیلمبرداری این دوربین همانند اکثر نمونه های این رقابت، VGA با 30 فریم در ثانیه است که با فرمت Motion JPEG ثبت می گردد و هر یک ثانیه فیلمبرداری توسط این دوربین حجم نسبتا بالائی در حدود 1.6 مگابایت اشغال می کند.  فیلمبرداری SP-565 با اینکه نسبت به مدل های HD این رقابت تعریف چندانی ندارد اما در کل از کیفیت قابل قبولی برخوردار است. از ویژگی های بسیار مناسب این دوربین در هنگام فیلمبرداری امکان استفاده از هر دو ویژگی مهم و تعیین کننده فوکوس و زوم اپتیکال است که در بسیاری دیگر از دوربین  های دیگر امکان پذیر نیست. زمان مورد نیاز دوربین جهت فوکوس مجدد بروی یک شیء در صورت از دست دادن فوکوس، چیزی در حدود 2 ثانیه است که البته مقداری زیاد به نظر می رسد.

در مجموع Olympus SP-565UZ دوربین مناسب و نسبتا با کیفیتی ست که برای بسیاری از کاربران انتخاب مناسبی می باشد. نکات مثبت این دوربین شامل طراحی و ساخت زیبا و کم حجم، ارائه حالت RAW، کیفیت فوق العاده تصاویر در محیط های با نور مطلوب و امکان استفاده از زوم و فوکوس در هنگام فیلمبرداری ست و نکات منفی آن نیز شامل کاهش تاثیر لرزش گیر دست در حداکثر زوم، عملکرد ضعیف دوربین در اعداد بالای ISO، نور غیر یکنواخت فلش، کنتراست نچندان بالای تصاویر و بلاخره مشکل همیشگی سایه بنفش رنگ برای لبه های تصاویر با کنتراست بالا (Fringing).

6-Panasonic Lumix DMC-FZ28: این دوربین که در جولای سال 2008 به بازار ارائه شد در حقیقت ادامه محصول انقلابی FZ18 است که بار دیگر سوپر زوم های بی نظیر پاناسونیک را به میانه بازار کشانده است. مشخصات برتر این مدل شامل سنسور CCD ده مگاپیکسلی در کنار لنز فوق العاده Leica DC VARIO-ELMARIT با فاصله کانونی 486-27 میلیمتری (معادل 18X زوم اپتیکال که با کاهش وضوح تا 32.1X قابل افزایش است) و با گشودگی دیافراگم F2.8-F8.0 در حالت واید و F4.4-F8.0 در حالت تله است که در میان دیگر رقبای خود کاملا بی نظیر است. صفحه نمایش 2.7 اینچی با وضوح 230 هزار پیکسل، قابلیت افزایش ISO تا رقم 6400 و چشمی الکترونیکی با پوشش 100 درصدی دیگر مشخصات این مدل را تشکیل می دهند. لرزش گیر اپتیکال این دوربین نیز بر اساس تغییر و چرخش لنز استوار گردیده است که از این لحاظ در سطح برترین نمونه های این رقابت جای می گیرد. موتور پردازش تصویر در این مدل از نوع Venus Engine IV است که سرعت و کیفیت مناسبی از خود نشان می دهد. تعداد عکس های قابل گرفتن توسط FZ28 با یک بار شارژ به رقم بسیار مناسب 460 تصویر افزایش یافته است که نمونه ای کم نظیر در مقابل دیگر عضای این رقابت است. از دیگر خصوصیات برتر این مدل علاوه بر قابلیت عکاسی پی در پی آن با نرخ 13fps، می توان به امکان عکاسی در حالت RAW اشاره کرد که ویژه گی کمیابی برای این کلاس به شمار می رود.

ابعاد FZ28 در حدود 88.9×75.3×117.6 میلیمتر با وزن 417 گرم است که از این لحاظ کم عرض ترین دوربین این رقابت است و از این گذشته بر خلاف اکثر مدل های حاضر در این رده با رسیدن به آخرین حد زوم، لنز دوربین چندان از جای خود خارج نمی گردد که این علاوه بر اثرات مثبتی که از لحاظ ظاهری بر دستگاه دارد بر استحکام و عدم لرزش و همچنین افزایش سرعت دوربین در هنگام زوم کمک فراوانی کرده است. بدنه دستکاه از استحکام مثال زدنی و فوق العاده ای برخوردار است که در قسمت جای گیری دوربین در دست یعنی در گوشه سمت راست با قطعاتی لاستیکی پوشانده شده است. تعداد کلیدهای کنترلی استفاده شده در این دوربین نسبت به تمامی دیگر رقبای آن در این سطح بسیار بیش تر است، که این با اینکه اندکی در یادگیری اولیه استفاده از دوربین مشکل ایجاد می کند اما در ادامه و با فراگیری وظایف تک تک کلیدها سرعت بسیار بالاتری را به کاربر هدیه می دهد. المان های کنترلی واقع بر بالای دستگاه بجز چرخ تغییر وضعیت، شامل دو کلید برای سوئیچ میان فوکوس اتوماتیک و دستی در کنار کلید شاتر، زبانه ورود و خروج از زوم و کلید Power می گردد. کنترلرهای دور تا دور صفحه نمایش نیز گذشته از موارد معمولی همچون D-Pad چهار جهته و کلیدهای Display و کلید حذف، شامل کلید دوگانه گالری/عکاسی، کلید قابل برنامه ریزی AF/AE Lock، کلید انتخاب نمایش تصویر مقابل بروی LCD یا بروی چشمی و البته یک جوی استیک فوق العاده می گردد که این آخری علاوه بر وظیفه اصلی خود در تسهیل گردش در منوها برای گشودن منوی موسوم به Quick Menu نیز بکار می رود که در این منو تنظیمات مهم و اصلی دستگاه بدون احتیاج به گشودن تک تک آنها از منوی اصلی جای گرفته اند. دیگر کلید حاضر در بخش پشتی دستگاه، کلید Open برای خروج فلش از جایگاه خود است.

FZ28 در مسئله سرعت بسیاری از دوربین های این کلاس را به راحتی جا می گذارد. زمان ثبت شده برای این دوربین از لحظه فشرده شدن کلید Power تا گرفته شدن اولین عکس تنها 2.3 ثانیه است که پس از Canon SX10 سریع ترین دوربین در این رقابت نیز به حساب می آید. زمان shot-to-shot سوگلی پاناسونیک در حدود 2.1 ثانیه در نور کافی و 2.5 ثانیه در صورت استفاده از فلش است این زمان با بکارگیری قابلیت تصحیح سرخی چشم به 3.4 ثانیه افزایش می یابد (جائیکه این رقم برای مدل های S8100، P80، S2000 و SP-565 به ترتیب برابر 5.4 ثانیه، 6.2 ثانیه، 6.2 ثانیه و 8.25 ثانیه است). تاخیر دوربین در لحظه فوکوس نیز 0.4 ثانیه در مورد سوژه های پر نور در حالت واید و در حدود 0.7 ثانیه در حالت تله است که در مورد مکان های کم نور این زمان اندکی افزایش می یابد که از این لحاظ نیز پهلو به پهلوی Canon SX10 و بالاتر از تمامی دیگر مدل های این سری قرار می گیرد. از مهمترین نکات مثبت این دوربین عملکرد فوق العاده آن در فوکوس بروی اشیا حتی در تاریک ترین نقاط است که با اینکه زمان بیشتری نسبت به حالت معمول طلب می کند اما با کمک نور راهنمای فوکوس، کوچکترین مشکلی در اجرای آن وجود ندارد.

کیفیت تصاویر به ثبت رسیده توسط این دوربین در سطح بسیار بالا و فوق العاده ایست و با اینکه همچنان فاصله مشخصی با مدل های DSLR (که از سنسورهای بسیار بزرگتری برخوردارند)، دارد اما در میان دیگر رقبای این گروه شاید تنها با Canon SX10 قابل مقایسه باشد. نمایش زنده زنگ ها، کنتراست مطلوب و فوکوس مافوق انتظار از این مدل دستگاه محبوبی ساخته است. البته بعلت کوچک بودن سنسور همانطور که در دیگر دوربین های این رده نیز دیده بودیم مشکلات ثابتی همانند Fringing، شارپ نبودن سوژه های با کنتراست پائین همچنان وجود دارد که مشکلی عمومی برای دوربین های غیر حرفه ای بوده و FZ28 نیز طبیعتا از این قاعده مستثنی نیست. قابلیت عکاسی به فرم RAW همانطور که گفتیم از دیگر امکانات مهم FZ28 است. این دوربین به همراه Fujifilm S2000HD تنها مدل های این بررسی هستند که قادر به فیلمبرداری به فرم HD یعنی با وضوح 720×1280 پیکسل با 30 فریم در ثانیه می باشند اما در اینجا و بر خلاف دوربین فوجی فرمت ثبت تصاویر به حالت Motion JPEG ست و با کاهش فشردگی در تصویر هر یک ثانیه فیلمبرداری این دوربین در حدود 2.7 مگابایت فضا اشغال کرده که این در جائیکه هر یک ثانیه تصویر ضبط شده توسط Fujifilm S2000HD تنها یک مگابایت فضا اشغال می نمود به خوبی میزان برتری FZ28 را بر رقیب خود نشان می دهد، برتری مطلقی که با مشاهده کیفیت فایل های ثبت شده در این حالت نیز کاملا تائید می گردد. FZ28 امکان استفاده از زوم اپتیکال در هنگام فیلمبرداری را به کاربر می دهد و بر خلاف اکثر نمونه های دیگر، فوکوس خود را در هنگام زوم از دست نمی دهد که این عمدتا بعلت سرعت نسبتا پائین دوربین در هنگام ورود و خروج به زوم است که چیزی نزدیک به 8.0 برای رسیدن به حداکثر زوم نیاز دارد این کندی در سرعت نه تنها نکته منفی قابل ذکری نیست بلکه بدلیل حرکت ملایم لنز همانطور که گفتیم باعث می شود که دوربین فوکوس خود را نیز از دست ندهد.

در یک نگاه کلی Panasonic DMC-FZ28 محصول پر امکانات و جذابی ست که با کاهش نسبتا مناسب قیمت در ماه های اخیر انتخاب اول بسیاری از کاربران را تشکیل می دهد. نقاط قوت FZ28 شامل راحتی در استفاده، کیفیت بالای تصاویر، عملکرد مطلوب لرزش گیر دست، کارکرد مناسب در حساسیت های بالا، محدوده زوم قابل افزایش (با تنظیم کیفیت بروی 3.2 مگاپیکسل، محدوده زوم تا 32X قابل افزایش است)، حالت RAW و بلاخره فیلمبرداری با کیفیت به فرم HD. از سوئی دیگر نقاط منفی بسیار اندک این دوربین بجا نگذاشتن گوشه های تیز برای سوژه های با کنتراست پائین و چشمی نسبتا کوچک (0.2 اینچ) است.

7-Sony Cyber Shot H50: این مدل که در فوریه 2008 به بازار ارائه شد ادامه ایست از سوپر زوم قبلی سونی با نام H9 که مشخصات بالا و قابلیتهای جدیدی را به این سری افزوده است. مشخصات اصلی و کلیدی این مدل عبارتند از: سنسور 9.1 مگاپیکسلی CCD با ابعاد 2.3/1  اینچ، گشودگی دیافراگم F2.7-F8.0 و فاصله کانونی 465-31 میلیمتری که 15X زوم اپیتیکال را ایجاد می نماید که البته با کاهش وضوح حسگر، امکان افزایش میزان بزرگنمائی تا 30X نیز وجود دارد. نمایشگر به کار گرفته شده در H50 از نوع چرخشی با ابعاد 3.0 اینچی و بزرگنمائی 230 هزار پیکسل است. چشمی الکترونیکی آن نیز یک نمونه 0.2 اینچی با وضوح 201 هزار پیکسل است که البته نسبتا کوچک به نظر می رسد. قابلیت تغییر عدد ISO از 80 تا 3200، لرزش گیر اپتیکال اختصاصی Sony SteadyShot بر پایه چرخش لنز و بلاخره قابلیت های تشخیص چهره و لبخند از دیگر نکات کلیدی موجود در H50 به حساب می آیند.

ابعاد H50 عبارت است از 86×81.4×116.1 میلیمتر با وزن 547 گرم که از این لحاظ پس از Canon SX10 سنگین وزن ترین دوربین حاضر در این رقابت، می باشد. بدنه دوربین بطور کامل از پلاستیک با کیفیتی ساخته شده است که همانند دیگر دوربین های موفق سری H از طراحی ارگونومیکی مناسبی برخوردار بوده و مطلقا مشکلی برای در دست گیری صحیح آن وجود ندارد. طراحی کلیدهای کنترلی دستگاه از چندین لحاظ با تمامی دیگر دوربین های این رقابت تفاوت عمده دارد که از آن میان می توان به انتقال کلید چرخان تغییر حالت به لبه خارجی سمت راست (دید از پشت) و همچنین اختصاص کلید جداگانه ای در سمت راست صفحه نمایش برای ورود و خروج به زوم می باشد که این کلید در تمامی دیگر مدل های مورد بررسی در این مقاله، در حلقه پیرامونی شاتر دوربین تعبیه گردیده است. دیگر کلیدهای حاضر در سمت راست صفحه نمایش بجز D-Pad نسبتا بزرگ این قسمت شامل کلید Menu و دکمه اختصاصی سونی با نام Home می گردد. کلیدهای همیشگی سوئیچ میان LCD و چشمی و همچنین کلید نمایش تصاویر گرفته شده از دیگر قسمت های حاضر در پشت دستگاه می باشند. پورت های خروجی حاضر در H50 شامل پورت پر سرعت USB 2.0 در کنار خروجی TV و خروجی HD می گردد که برای بهره گیری از این آخری یک تطبیق دهنده جداگانه نیاز می باشد.
همانطور که گفته شد در ساختار H50 چندین قابلیت جدید بکار گرفته شده است که از جمله آنها می توان به موارد کم نظیری همچون امکان تنظیم دستی الگوریتم کاهش نویز، قابلیت انحصاری Sony Night Shot (که در طی آن از نور مادون قرمز برای عکاسی در تاریکی مطلق استفاده می گردد)، قابلیت تشخیص لبخند (دوربین در این حالت آماده عکاسی بوده و به محض تشخیص یک لبخند اقدام به گرفتن عکس می کند)، قابلیت تشخیص چهره (با امکان تعیین تقدم برای چهره افراد بزرگسال یا کودک) و بلاخره قابلیت انحصاری Sony Dynamic Range Optimizer اشاره کرد.

با اینکه H50 سریع ترین دوربین این رقابت نیست ولی از بسیاری از دیگر مدل های این بررسی سریع تر عمل می کند. زمان آغاز به کار دستگاه پس از فشردن کلید Power چیزی در حدود 2.7 ثانیه است که از این لحاظ پس از Canon SX10 و Panasonic DMC-FZ28 مقام سوم را به خود اختصاص می دهد. زمان shot-to-shot دستگاه چیزی در حدود 2.2 ثانیه در محیط های با نور کافی و 3.6 ثانیه در هنگام استفاده از فلش است که این زمان با فعال شدن امکان کاهش سرخی چشم به 4.3 صعود می نمابد که در این حالت نیز مقام سومی خود را حفظ کرده است. سرعت فوکوس دوربین نیز کاملا رضایت بخش است جائیکه برای ایجاد فوکوس بروی اشیا در حالت Wide در حدود 0.4 ثانیه و در حالت Tele در حدود 0.8 ثانیه زمان لازم است. فوکوس در محیط های با نور کم نیز با اینکه اندکی کندتر صورت می گیرد اما مطلقا مشکلی در ایجاد آن وجود ندارد. تصاویر ایجاد شده توسط H50 از کیفیت کاملا راضی کننده ای برخوردار است اما همانند تمامی دوربین های دیگری که از این سایز نسبتا کوچک برای سنسور استفاده می کنند در اینجا نیز مشکلات همیشگی همچون عدم توانائی دوربین در نمایش جزئیات کامل در حداکثر زوم مخصوصا در قسمت های با کنتراست بالا در کنار نویز قابل ملاحظه در حساسیت های بالا دیده می شود. عملکرد فلش دوربین همچون دیگر نمونه های سونی بسیار مناسب ارزیابی می گردد و تصاویر گرم و با توناژ بالا حاصل استفاده از فلش در اغلب موارد است. فیلمبرداری H50 در سطح کاملا متوسطی قرار دارد، بالاترین وضوح این دوربین VGA با 30 فریم در ثانیه و با فرمت Motion JPEG است که هر یک ثانیه فیلمبرداری آن حجمی در حدود 1.3 مگابایت را اشغال می نماید. کیفیت تصاویر در این حالت با اینکه در مقابل نمونه های HD حرف چندانی برای گفتن ندارد اما در کل برای یک دوربین عکاسی مناسب است. امکان استفاده از زوم اپتیکال در حالت فیلمرداری وجود دارد با این تفاوت که این بار ایجاد زوم و حرکت تا انتهای زوم زمانی در حدود 5 ثانیه طلب می نماید که در صورت تغییر سوژه چیزی در حدود 2.5 ثانیه نیز به این زمان برای ایجاد فوکوس مجدد اضافه می گردد.

Sony DSC-H50 به مانند تمامی محصولات سونی در این کلاس محصول کم دردسر و نسبتا کم مشکلی ست که برای کاربرانی که کمتر از حالت های دستی استفاده کرده و اغلب به امکانات اتوماتیک دوربین اطمینان می کنند  انتخاب مناسبی ست. نکات مثبت H50 در یک نگاه شامل صفحه نمایش کاملا بزرگ چرخان، امکانات نرم افزاری بی نظیر در هنگام عکاسی، کیفیت مناسب در پائین ترین حساسیت، ثبت رنگ های زنده و طبیعی، فوکوس و Metering فوق العاده و در نهایت عملکرد رضایت بخش فلش می گردد. از سوئی دیگر مواردی همچون باتری نچندان قوی لیتیومی (با امکان تهیه تنها 300 عکس)، محدوده دید واید نسبتا اندک (F2.7)، وضوح نسبتا پائین چشمی و کیفیت نچندان راضی کننده در حساسیت های بالا نکات منفی Sony H50 را تشکیل می دهند.

با مشخص شدن مشخصات کلیه اعضای حاضر در این رقابت در قسمت بعدی به مقایسه رخ به رخ این مدل ها در قابلیت های تصویر برداری می پردازیم.

قسمت اول

قسمت آخر

توجه: این مقاله به صورت اختصاصی برای ‏Writeage.com‏ نوشته شده درج تمام یا قسمتی از ‏این ‏مطلب، ‏تنها با ذکر نام سایت و آدرس دقیق این صفحه مجاز است.