مراسم معرفی پرشین بلاگ به صد وبلاگ نویس برتر!

موفق باشید

ای کاش زمانی که سه تفنگدار زحمتهای فراوان برای پرشین بلاگ می کشیدن رو می دیدید … و روزی که بو تورابی با چه شیادی پرشین بلاگ رو ازشون گرفت و رفاقت این سه رو به هم زد و حالا پرشین بلاگ کجاست ؟ حتی سواد آن را ندارند که Engine که فولادی سالها پیش طراحی کرد را تغییر بدند

خواستم نظر بدم دیدم همه چیز را دوستان گفتند .فقط شاکی شدنش واسه ما مونده

مملکت ما یک چرخه معیوبه.مثل اون اسبه توی مزرعه حیوانات

من کاملآ این اتفاقات رو پیش بینی کرده بودم واسه همین هم نیومدم.
من فکر نمی‌کردم بلاگر های با تجربه و خوبی مثل شما و یک فتحی و جادی و… هم بروید.
پرشین بلاگ خودخواه می‌خواهد همه‌ی محتوای فارسی وب را به نام خودش بزند ولی من و شما نباید بذاریم.
دو بار که از این جشن ها بذارند کسی نره حساب کار میاد دستشون.

منم یه چیزایی در مورد اون روز نوشتم دوست داشتید سری بزنید و بخونید .

سلام
ممنون از سایت بسیار خوب شما
اگر امكان دارد در خصوص PSP هم مطلب بنویسید نه به عنوان كنسول بازی بلكه به عنوان یك پلیر خیلی حرفه ای
ممنون

ای آقا شما کجای کارید.
در کشوری که مردمش صبح تا شب باید جون بکنند و روزی بیش از 12 ساعت کار کنند و در آخر هم هیچی ندارند…
در کشوری که اتم را به جای نان به خورد مردمش می‌دهند…
در کشوری که سرشار از نفت و گاز است، مردمش باید از سرما بلرزند و بنزین را جیره‌ای مصرف کنند…
، شما انتظار رعایت چه اصولی را دارید؟

با سلام به دوستان
دوست ژورنالیست عزیز من هر چه فکر می کنم این “زحمات عده ای” که شما از آنها نام برده اید را نمی بینیم شفاف تر صحبت کنید تا این زحمت کشان متواضع را بیشتر بشناسیم. در ضمن من و مجموعه Writeage هیچگاه ادعای فرهنگ سازی نداشته و نداریم و رویه پیش روی ما نیز مواضع فرهنگ سازی را در وب گاه مان نشان نمی دهد. در ضمن نمی دانم در این روز بخصوص در سالن حضور داشتید یا خیر اما اگر بودید که بی برنامگی و پر کردن فضاهای خالی با مواضع بی ربط سیاسی و اجتماعی توسط پرشین بلاگ را به وضوح می دیدید و گه گاه صحبت از شور مردمی برای وب لاگ هایی می شد که به اعتراف بسیاری از دوستان (نمونه اش را ویلوت عزیز در من و ام اس نوشته است) حتی نامشان را نیز اکثریت نشنیده بودند و از این گذشته به نظر من در جشنی که برای تجلیل از به اصطلاح ششمین سالگرد وب فارسی ترتیب داده شده است باید حداقل یک وب لاگ نویس در رابطه با این موضوع صحبت کند و نه عمو پورنگ در رابطه با خاطره ننه بلقیس و رادیو! و احتمالا قبول دارید که یک جشن وب لاگی محل هنر نمائی بزرگان موسیقی سنتی و راک ما نیست.
در ضمن دوست عزیز ما نمی خواهیم کسی شخصی دیگر را اصطلاحا لنگش کند فقط متن بالا سوگنامه ای بود برای یکی از امیدهای اولیه وب فارسی در جهت گسترش فرهنگ نوشتن که در ادامه متاسفانه پایش به بازیهای سیاسی (فقط کافیست لیست مدعوین به جشن را از نظر بگذرانید) گشوده شد و حتی Domain خود را نیز بر سر این کار از دست داد و در انتها نامی از آن باقی نمانده است تا دیگران به زشتی از آن یاد کنند
با تشکر

سلام
ببخشید من مثل دوستان تون نمی تونم واستون هورا بكشم، كه چقدر ادیبانه سعی می كنید زحمات عده ای رو نادیده بگیرید.
ادعای فرهنگ دارید ؟ چه كردید برای فرهنگ ؟ مطمئنا خیلی آدم بافرهنگ و ادیبی هستید كه درباره یك هنرمند (با كار قوی یا ضعیف) اینگونه اظهار فضل می كنید :” جذابیت خود را تا هنگامی که خواننده جوان گروه صدای گوش نوازش! را رها نکرده بود، حفظ گردانید.”
احتیاجی نیست كه دیگر بخش های نوشته شما رو مورد بررسی ریز قرار دهم، كه خودتون بهتر می دونید چی نوشتید و از چه شیوه ای استفاده كردید.
اما یه چیز رو مطمئن باشید
دوران اینكه یك عده بیرون گود بنشینند و بگویند لنگش كن گذشته، و خود كاری نكنند و تنها به دیگران ایراد بگیرند، و
فقط همین بیت رو برای نوشته شما می نویسم و گمان می كنم به اندازه كافی معنا داشته باشه كه :
بزرگش نخوانند اهل خرد
كه نام بزرگان به زشتی برد

سلام .
اگر به کسی برنخوره و اگر کامنتم توهینی به کسی تلقی نشه، خوشحالم که از روز اول انتخاب مسخره و کشکی برترین وبلاگ فارسی رو توی وبلاگم تحریم کردم.

با سلام و عرض ادب , خیلی دوست داشنم منم می تونستم شرکت کنم تا دوستان عزیز مثل شما را از نزدیک ببینم اما خوب به علت امتحانات دانشگاه موفق به این امر نشدم . ممنونم از گزارش مفصل

سلام به آرش و دکتر جان:
باید قبول کرد که اینجا ایران است جایی که حتی کمترین حقوق انسانی شناخته و درک نمی شود با وضع اقتصادی پیش آمده کسی به فکر فرهنگ نیست اگر هم کسی حرف بزند حسابش با کرام الکاتبینه. خودتون می دونید چی می گم .
از اطلاع رسانی خوبتون هم متشکرم.

سلام
همونطوری که شما فرمودید توهین پذیری و نشناختن حقوق اولیه و انسانی ما ایرانی ها همیشه ودر همه جا همراه ما بوده، من بعنوان یک روزمره نویس ، شاید بعد از یک رکورد سه ساله تقریبا چند ماهی هست که دوباره شروع به نوشتن کردم واون دعوت نامه را هم دریافت کردم ،اما بدلیل تجربه تلخ تری که در جای رسمی تری از این دست ،یعنی تقدیر از ایده های برتر ریاست جمهوری ، در جشنی مشابه همین جشن ،که فقط برای تبلیغ به قول شما ما چقدر خوبیم اکیپ آن گروه برگزار شد،حتی زنگ هم برای رزرو نزدم.

خیلی از آیتم های این جشن نشان می داد که پرشین بلاگ به دنبال اقتصاد و سیاست است و در این میان می خواهد از وبلاگ نویس ها به عنوان طمعه خود استفاده کند از خواندن گزارش ما هم غافل نشوید