سفری به اروپا – قسمت هفتم(پایان)

52
5351

ونیز… شهر روی آب. منحصر به فرد ترین شهر دنیا. احتمالا در فیلمهای زیادی ونیز را دیده اید. جدید ترینشان هم آخرین جیمز باند اکران شده امسال کازینو رویال. ولی دیدن این شهر از نزدیک چیز دیگریست.
اگر دوست دارید بیشتر راجع به زیبایی ها و عجایب ونیز بدانید با من در ادامه مطلب، آخرین قسمت سفرم را بخوانید.

در چند قسمت گذشته، شرح سفرم به اروپا را تا به آنجا خواندید که از رم به مقصد ونیز پرواز کردم.
البته ونیز اصطلاح عامی است که به تعدادی جزیره در کنار هم اطلاق می شود که هر کدام برای خود نامی دارند و معروفترینشان ونیز است.
مهمترین شاخصه این شهر، واقع بودن آن در آب است(غیب گفتم!) اما تا زمانی که وارد آن نشده بودم فکر نمی کردم حتی درهای خانه ها هم رو به آب باز شوند!
در ونیز تنها یک خیابان طویل وجود دارد که با سنگفرش و پل های متعدد آن را به محلی برای رفت و آمد به صورت پیاده آماده کرده اند باقی همه آب است و آب. کانال های متعدد، شهر را به تکه پاره های بسیار زیادی تقسیم می کنند و چه جالب است کوچه پس کوچه های تو در تو (مثل بافت قدیمی ایران) منتهی در آب!
شهر شلوغ است و تعداد زیادی توریست در آن اقامت دارند. هر چند در گذشته های دور ، ونیز نقش مهمی در فرهنگ، تجارت و سیاست دنیا بازی می کرد اما امروزه می توان آن را شهری صد در صد توریستی دانست. مهمترین صنعت دستی آن هم ماسک های معروف بالماسکه است که در اروپا بسیار طرفدار دارد و البته شیشه و بلور ونیز هم بینظیر و بسیار معروف است. اگر فیلم چشمان تمام بسته اثر بینظیر استنلی کوبریک را دیده باشید با این ماسکها در آن فیلم آشنا شده اید. اتفاقا ماسکهای استفاده شده در آن فیلم، همه توسط یکی از برجسته ترین ماسک سازهای ونیزی طراحی و ساخته شده که هنوز در مغازه اش به ساخت و فروش آنها ادامه می دهد. متهی این ماسکها بسیار گرانقیمتند.

Venice masks: Eyes Wide Shut

به هر حال تنها کاری که می توانم در یک نصف روز در ونیز انجام دهم راه افتادن در تنها مسیر خشکی شهر و پیاده روی است. در دو طرف این مسیر مغازه های رنگ و وارنگ و خانه های زیبا جلب نظر می کند. خانه ها هرچند بسیار قدیمی و زهوار در رفته اند با این حال زیبایی چشم نوازی دارند. شاخه های کانال بارها مسیر خیابان را قطع می کند و باید از روی پل های روی کانال عبور کرد جایی که می توانی صدها قایق به اشکال مختلف را در زیر پای خودت مشغول رفت و آمد ببینی.
اصولا در ونیز چیزی به نام ماشین وجود ندارد (تنها شهر بدون ماشین دنیا؟) و تنها وسیله های آبی می توانند به جابجایی بار و مسافر بپردازند. این قایق ها انواع مختلف دارند. از اتوبوس های آبی ( با ظرفیت تا ۱۰۰ مسافر و با قیمتهای مختلف مربوط به شرکتهای مختلف که از حدود ۵ یورو شروع می شود) تا انواع قایق های موتوری شخصی و البته قایق های مخصوصی به نام گوندولا که چیزی شبیه به قایق های چینی یا هنگ کنگی است و تنها ظرفیت دو سه نفر مسافر را دارد و و تجملی تر و گرانتر هستند.
بعد از نیم ساعت پیاده روی ناگهای وارد میدانی بسیار بزرگ می شوی: میدان سن مارکو (Piazza San Marco) . این ورود ناگهانی از یک کوچه بسیار باریک (تقریبا تمام گذرگاههای ونیز از لحاظ اندازه بیشتر از یک کوچه باریک نیستند) به میدانی بسیار بزرگ و عجیب از لحاظ معماری واقها انسان را متعجب می کند. هزاران کبوتر در میدان سن مارکو روی زمین نشسته اند و فقط کافی است از دکه کوچک کنار میدان یک مشت دانه بخری و روی زمین بپاشی… آنوقت است که صدها کبوتر به سمتت هجوم می آورند و از سر و کولت بالا می روند!

Venice San Marco

در کنار میدان زیبای سن مارکو، کاخ بزرگی است که در قدیم کاخ ریاست جمهوری ونیز بوده است، و این قدیم که می گویم چیزی حدود ۶۰۰ سال پیش است. در کاخ همه چیز دیده می شود: نقاشی های بسیار قدیمی و با ارزش، معماری بسیار عجیب و غریب با تالارهای اجتماع بسیار بزرگ (انگار در این تالارهای عظیم در مواقع تصمیم گیری های مهم، همه مردان شهر جمع می شده اند تا رای گیری کنند!) و چیزی که بسیار جالب است زندان بسیار بزرگ قصر است با ساهچالها و انفرادی هایی که در آن هیچ چیز نیست بغیر از یک تخت سنگی!
در محوطه بزرگ قصر گروههای زیادی از مردم را می بینی که دسته دسته دور یک راهنما جمع شده اند و به حرفهای بسیار جالب او در مورد فلسفه تک تک این اتاقها و نقاشی ها و اسطوره های مردم ونیز توضیح می دهند ولی اگر روزی شما ،به قصر رفتید اشتباه من را نکنید چون این گروهها خصوصی اند و شما اجازه گوش دادن به حرفهای آنها را ندارید! اصولا اروپایی ها آدمهای گدایی هستند (این را به جد عرض می کنم!).

Venice Doge Palace

در برگشت از قصر سوار یکی از آن اتوبوس های دریایی می شوم که بسیار لذت بخش است. در راه ساختمانهای زیبایی را می بینی که جالب است: مثلا اداره پلیس ونیز در آب است و ماشینهای پلیسشان هم قایق های تند روی آبی رنگ و یا مثلا کازینوی معروف ونیز در آب که سرویس رفت و برگشت مخصوص خودش را برای مشتریان دارد!
وقت اندک است و برای رفتن به میلان بلیط قطار گرفته ام تا قطار سواری را هم در ایتالیا تجربه کنم که تجربه خوبی است. قطار، راحت و تقریبا سریع است و ۳ ساعت و نیمه مرا به ایستگاه مرکزی میلان می رساند. کلا استفاده از قطار را به جای هواپیماهای ارزان قیمت برای رفتن به شهرهای مختلف ایتالیا توصیه می کنم. دردسرهای فرودگاه را ندارد و همیشه هم شما را در مرکز شهر پیاده می کند: جایی که به همه جا نزدیک است.
اینجا پایان سفر ۶ روزه من به اروپاست. شاید یک سفر ۶ روزه برای دیدار از ۲ کشور اروپایی بسیار ناچیز به نظر برسد اما من اعتقاد دارم در این ۶ روز توانسته ام روح این دو کشور اروپایی را درک کنم. البته اگر واقعا توانسته ام اینقدر خوب در این مدت کم در آلمان و ایتالیا بگردم یک علتش شاید تنها بودنم در این کشورها بود. اگر دو یا چند نفر باشید بعید است بتوانید به این خوبی این همه شهر را ۶ روزه ببینید.
از سفر که بر می گردی انگار آدم دیگری شده ای. دیگر جهان برایت آنقدر بزرگ و عجیب و غریب جلوه نمی کند. دیگر وقتی در اخبار CNN و BBC کشورهای دیگر را نشان می دهند احساس بیگانگی و بی تفاوتی نمی کنی. و البته دیگر خیلی فکر نمی کنی که همه جای دنیا بهشت است بجز ایران! بالاخره در دنیا کشورهای درب و داغانی مثل ایتالیا هم پیدا می شوند! کشوری که انگار عضو اتحادیه اروپا شدنش بیشتر یک شوخی است تا چیز دیگر!
امیدوارم از مجموعه سفرنامه ام لذت برده باشید. اگر سوال یا نظری در مورد این سفر و سفرنامه اش دارید می توانید به صورت کامنت همینجا بپرسید، خوشحال می شوم.
تا سفری دیگر… بدرود
پایان

 

قسمت اول | قسمت دوم | قسمت سوم | قسمت چهارم | قسمت پنجم | قسمت ششم

 

پانوشت: اگر دوست دارید عکسهای با کیفیت تری از سفرم ببینید می توانید سری به سایت Trek Earth بزنید. این سایت، به من اجازه می دهد هر روز یک عکس در آن آپلود کنم و عکس های آپلود شده دیگران را هم ببینم. متاسفانه در بعضی ISP ها قسمت اروپای سایت ف ی ل ت ر شده است. پس اگر نتوانستید چیزی از اروپا ببینید از قدرت خلاقیت ایرانی خود کمک بگیرید! در این سایت برای دیدن عکس های من drritalin را جستجو کنید.

52 دیدگاه

  1. من الان این نوشته رو خوندم :دی
    من بین این شهرهایی که رفتید فقط ایتالیا و ونیزش رو تجربه کردم ( غیر از اون اسپانیا و اطریش هم بودم، هر کدوم حدود 4 5 روز که مربوط به سال پیش میشه ).
    ونیز واقعا زیباست و خوشحالم که بالاخره توی این نوشته ی چند قسمتی یه نقطه ی مشترک پیدا کردیم :دی
    البته من ایتالیا رو به این بدی که شما میگید ندیدم … هرچند از نظر نظم و مردم از اون دو کشور دیگه ضعیف تر بود ولی بازم نمیشد با ایران مقایسش کرد فکر می کنم.
    راستی در مورد غذای هتل هم اصلا موافق نیستم :دی توی هر 3 کشور غذای هتل در برابر هتل کشورهای آسیایی و مخصوصا شرق آسیا ، خیلی ضعیف تره.
    کلا خیلی خوب نوشته بودید و از خوندن مطالب لذت بردم، موفق باشید.

  2. سلام خيلي ممنون از اين سفرنامه خوب و عالي
    بنده سفري قريب الوقوع به مونيخ و فرانكفورت خواهم داشت و دوست دارم در مورد اين 2 شهر و كلا آلمان بيشتر بدانم اگر مرا راهنمايي كنيد بسيار خوشحال مي شوم.

  3. سلام ساناز جان
    در جوابت باید بگم مطمئنا در اون موقع هوا خیلی خیلی سرده. پس لباس گرم حتما با خودت ببر.
    از رم به ونیز که خیلی راحته. هم می تونی با پروازهای ارزون قیمت بری (30-40 دلار) یا با قطار. من به شدت قطار رو توصیه می کنم. یه کم گرونتره (حدودا 100 یورو) ولی خیلی راحت تره و 4-5 ساعت هم بیشتر طول نمی کشه. برگشتت رو هم می تونی از ونیز به میلان قطار بگیری. کاری که من هم کردم و راضی بودم. خوبیش اینه که مطمئنی به پرواز برگشتت سروقت می رسی.
    در مورد فلورانس من اطلاعی ندارم چون نرفتم.
    امیدوارم بهت خوش بگذره.

  4. سلام مطالب مفيد و خوب بود. من سه روز توي دسامبر ميرم ايتاليا(رم) ميخواستم بدونم اولا هوا اون موقع چطوره و بعد هم اينكه چطوري از رم برم ونيز و فلورانس رو ببينم . ضمنا برگشتم از ميلانه. ممنون ميشم اگه منو راهنمايي كنيد .

  5. جالب بود… ولی من با اینکه ایران زندگی نمی کنم اما هر وقت میام ایران اینو حس می کنم که همه جای دنیا بهشته بجز ایران!!! متاسفانه!
    موفق باشی

  6. سلام دوست عزیز مرسی از مطالبت
    راستش من به آلمان و فرانسه و هلند و ایتالیا سفر کردم که از این سفرم هیچ جایی رو در حد ایتالیا زیبا لذت بخش و منحصر به فرد ندیدم واقعا نمیدونم چطور ایتالیارو کشوری دربه داغون توصیف کردی در ضمن بودن ایتالیا در اتحادیه اروپا بخاطر ثروت ایتالیا اقتصاد ایتالیا و موقعیت سیاسی این کشور فوق العلادس.

  7. خیلی جالب بود. اما فکر نمی کردم ایتالیا درب و داغون باشه!
    در این باره توضیح بدهید. مگر نگفتید ونیز خیلی قشنگ تر از چیزیه که داخل تلویزیون و عکس می بینیم؟

  8. سلام دکی. ما چاکریم.می خواستم بگم خوش بحالت که دکتر شدی و میتونی بری این کشورها رو ببینی. ما که دیپلم بیشتر نداریم. هیچ جا هم بهمون کار نمی دن. تو که میری خارج وضعیت اون کشورها رو از نظر کاری هم واسمون بگو. تو ایران که دهنمون آسفالت شد. بریم اونور شاید فرجی بشه. انگلیسیم البته خوبه. دمت گرم دکی. ما چاکریم. بای

  9. سلام دوست عزیز
    ببخشید که دیر به کامنتت جواب دادم.
    در مورد سوالی که مطرح کردی بهتره هر چه زودتر با پزشک متخصص که دارو رو برای فرزندت نوشته مشورت کنی.
    مشاوره دادن در زمینه تخصصی مثل این از حیطه دانش من خارجه.
    متاسفم نمی تونم کمکی کنم.

  10. سلام دکتر
    پسر من هم مشکل پبش فعالی داره و دکتر بهش قرص هالوپریدول داده از موقعی که این دارو رو میخوره همش بغض میکنه و گریه میکنه و در جواب میگه دلم برا بابام تنگ میشه (ما با هم زندگی نمیکنیم) من نمیدونم این دارو رو ادامه بدم یا نه؟ در ضمن پسرم 8 سالشه .اگر راهنمایی کنید ممنون میشم .

  11. سلام دکتر جون – هر هفت قسمت رو خوندم عالی بود اگه میشه عکسی که از توی برج فرانکفورت گرفتی (اندازه اصلیش) رو برام بفرست توی اون سایته همشون کوچیکن

  12. سلام ابوذز جان.
    ممنون از نظرت. راستش شاید بدونی که من یه دکتر داروسازم. و ریتالین تو رشته ما واقعا یه ترکیب خاص و منحصر به فرده. وارد جزئییاتش نمی شم ولی همونجوری که گفتی ریتالین رو به بچه های هایپراکتیو می دن که آروم شن و من همیشه فکر می کردم کامپیوتر و اینترنت برای من که یه چیزی از هایپراکتیو اونورتر بودم حکم همون ریتالین رو داره. پس از9 سال قبل من شدم: دکتر ریتالین! همین!

  13. سلام ابوذر هستم از تهران فقط خواستم بگم سایتتون زیادی جالبه . عالیه و البته یک سوال دارم اطلاعات ناچیزم تو علم پزشکی میگه که ریتالین ها مجموعه قرص هائی هستند که برای کودکان هایپر اکتیو استفاده میشن. چرا شما از نیک نیم دکتر ریتالین استفاده کردین . البته یک موضوع دیگه هم هستش و اون اینه که اگر دلیل شخصی هست تمایلی به دونستنش ندارم . در ضمن اگر کلمات انگلیسی رو به صورت فارسی تایپ کردم و کلمات فارسی هم به صورت عامیانه نوشتم عذر خواهی میکنم .

ارسال یک پاسخ