Huawei Ascend G7 یک کپی ناشیانه

هواوی دیگر برای کاربران ایرانی هم نام ناشناخته‌ای نیست. گوشی‌های این برند حالا آرام‌آرام در لیست خرید کاربران داخلی نیز ظاهر می‌شوند و تعداد بیشتری از افراد به تهیه این مدل‌ها علاقه‌ نشان می‌دهد. مدل‌های هواوی اینک نه‌تنها در پایین‌ترین سطح بازار حضور دارند بلکه در سطوح متوسط و بالاتر نیز می‌توان نشانی از آنها یافت. در بررسی پیش رو نگاه کاملی خواهیم داشت به یکی از گوشی‌های جدید این برند با نام Ascend G7. با ما همراه شوید.

این برند حتی اینک تلاشی را برای نزدیک شدن به بالاترین سطوح بازار اسمارت‌فون و تبلت آغاز کرده که البته در مورد نتیجه آن باید به انتظار نشست. یک تفاوت بزرگ نسل جدید گوشی‌های این برند با نمونه‌های تولید شده در یکی دو سال گذشته را باید در تغییر روند و رویه طراحی و شکل ظاهری این دستگاه‌ها جست‌وجو کرد. گوشی های جدید هواوی تقریبا در تمامی کلاس‌ها، با فاصله گرفتن از ظاهری ساده و معمولی به نمونه‌های مدرن‌تر نزدیک شده‌اند اما در این میان مسئله کپی‌کاری و استفاده از طرح‌های دیگر سازندگان در محصولات این برند به شدت پر رنگ‌تر شده است. نمونه این ماجرا را می‌توان در تبلت‌های جدید سری مدیاپد این شرکت سراغ گرفت که بدنه‌ای با ترکیب مشابه‌ای از تولیدات اچ‌تی‌سی و اپل به وضوح در آن‌ها مشخص است. این کپی‌کاری که البته معمولا در دیگر تولیدات کارخانه‌های مختلف چینی نیز به چشم می‌خورد از طراحی بدنه نیز فراتر رفته و به حوزه نرم‌افزار و رابط کاربری دستگاه نیز راه یافته است. به بیان دیگر هواوی نه‌تنها در سخت‌افزار و شکل ظاهری دستگاه کاملا به تولیدات شرکت‌هایی نظیر اچ‌تی‌سی و اپل چشم دوخته است بلکه در رابط کاربری نیز شکل منوهای iOS و رابط کاربری شرکت‌های مختلف اندرویدی را به هیچ عنوان از خاطر نبرده است. البته این مسئله در نگاه اول چندان به ضرر کاربران و خریداران به نظر نمی‌رسد چرا که کاربران با بودجه‌های کمتر نیز می‌توانند بدون صرف هزینه‌های گزاف برای تهیه یک گوشی فلزی مدرن، از مزایای آن بهره‌مند شوند. اما این تنها یک روی سکه ماجرا بوده و در نهایت با وجود کیفیت ظاهری اولیه، نتیجه نهایی در میان‌مدت و حتی کوتاه‌‌مدت معمولا راضی‌کننده نیست. با ما در بررسی یکی از جدیدترین اسمارت‌فون‌های شرکت هواوی با نام Ascend G7 که در بازارهای داخلی نیز حضور دارد همراه شوید.

	ابعاد و وزن بالا، صفحه‌نمایش با وضوح و تراکم پیکسلی اندک، دوربین عکاسی متوسط و تاخیر جزیی در بخش فیلم‌برداری، گرافیک نچندان فوق‌العاده، اسلات حافظه با امکان ارتقا تنها تا 32 گیگابایت، احتمال اندک برای ارتقا به اندروید 5، کپی بودن طراحی
	بدنه فلزی، باتری قوی، گرم نشدن بدنه در حین کار، پردازنده‌های نسبتا پر سرعت

طراحی بدنه، اندازه‌ها

با در دست گرفتن G7 شرایط برای راضی بودن از شکل ظاهری دستگاه در نگاه اول فراهم است. ضخامت کم، بخش یک دست مشکی روی دستگاه و بدنه فلزی با امتداد به کناره‌ها و بالا و پایین گوشی نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند اما همانطور که اشاره شد نکته آزاردهنده در این میان به شباهت این قسمت‌ها با آنچه پیش از این در سایر برندها دیده بودیم باز می‌گردد. شباهت کناره‌ها گوشی و جداکننده‌های پلاسیتکی در بالا و پایین به نسل‌های مختلف آی‌فون از یک سو و ظاهر یک دست فلزی با برآمدگی ملایم بخش پشتی با شباهت نزدیک به گوشی‌های HTC از سوی دیگر، از خلاقیت پایین طراحان این مدل سخن می‌‌گوید. قطر نسبتا زیاد شیشه محافظ روی صفحه‌نمایش و وزن بالای دستگاه از دیگر نقاط منفی طراحی این مدل به حساب می‌آید.

 

G7 دارای ابعاد 7.6×77.3×153.5‌ میلیمتر است که در مقایسه با نمونه مشابه‌ای چون Samsung Note 3 Neo ضمن ثابت بودن نسبی عرض و ضخامت، در زمینه ارتفاع بیش از 5 میلیمتر بلند‌تر است. وزن گوشی به‌علت استفاده از فلز در آن بیش از اندازه افزایش یافته و به 165 گرم رسیده است. برای مقایسه، Desire 820 دارای وزن 155 گرم و XPERIA C3 دارای وزن 149 گرم است. G7 در دست کاملا سنگین احساس می‌شود.

صفحه‌نمایش

برای یک گوشی تمام‌لمسی مطمئنا هیچ چیز به اهمیت صفحه‌نمایش دستگاه نخواهد بود. در نخستین برخورد با Ascend G7 اول صفحه‌نمایش بسیار بزرگ آن به چشم می‌آید و این نکته در عین حال هم به‌عنوان نکته مثبت و هم نکته منفی می‌تواند مطرح شود. این صفحه‌نمایش بسیار بزرگ، 5.5 اینچ ابعاد دارد اما رزولوشن در نظر گرفته شده برای آن چندان بالا نیست و با وضوح 1280×720 به فشردگی تنها 267ppi دست پیدا می‌کند. این تراکم اندک پیکسلی در عمل از کیفیت کار این پنل کاسته و در مواردی همچون مطالعه متون و مرور وب که به فشردگی بیشتری نیاز دارند چندان مناسب عمل نمی‌کند. فناوری ساخت این صفحه‌نمایش از نوع TFT IPS است که طبق انتظار زاویه دید و روشنایی مناسبی را ارائه می‌کند. دیگر نکته منفی در مورد این پنل،‌ براق بودن بیش از اندازه آن است که علاوه بر جذب بسیار بالای اثرات انگشت، در کارکرد صحیح آن در نور مستقیم خورشید نیز تاثیر منفی مشهودی برجای می‌‌گذارد. در کل بهتر بود به‌جای افزایش غیر منطقی سایز صفحه‌نمایش که منجر به افزایش وزن گوشی و کاهش ارگونومیک آن شده است از پنلی کوچک‌تر با وضوح بیشتر استفاده می‌شد.

زیر صفحه‌نمایش به نکته خاصی بر نمی‌‌خوریم اما در بالا اسپیکر تماس، دوربین دوم و دو حسگر تنظیم خودکار نور و خاموش کردن پنل (حین نزدیک کردن گوشی به صورت در زمان مکالمه) دیده می‌شوند. وضوح دوربین دوم Ascend G7 برابر 5 مگاپیکسل در نظر گرفته شده که البته این افزایش وضوح در عمل کمک چندانی به افزایش کیفیت تصویر در حین برداشت سلفی نکرده است و تنها در محیط‌های با نور کم از نویز تصویر تا حدودی می‌کاهد.

کناره‌های دستگاه

در کناره سمت چپ گوشی هیچ نکته خاصی دیده نمی‌شود و تقریبا همه موارد مهم به سمت راست منتقل شده‌‌اند. در این قسمت دکمه‌های تغییر صدا و خاموش/روشن کردن دستگاه همراه با اسلات‌های جای‌گذاری سیم‌کارت و کارت حافظه دیده می‌شوند. سیم‌کارت گوشی از نوع میکرو است و کارت حافظه آن نیز ظاهرا تنها تا 32 گیگابایت امکان ارتقا را ارائه می‌دهد.

در بالای گوشی به جک هدست و در پایین به میکروفون تماس و پورت Micro USB بر می‌‌خوریم. پورت USB در G7‌ از امکان OTG پشتیبانی می‌کند اما از خروجی TV‌ در آن خبری نیست. جداکننده‌های پلاستیکی در بالا و پایین G7 همانطور که پیش از این نیز اشاره شد شباهت‌های کاملی با تجربه اپل در این زمینه دارند.

 بخش پشتی

تمامی قسمت‌های پشتی Ascend G7 به‌جز دو قطعه پلاستیکی در بالا و پایین از فلز ساخته شده که حس مثبتی به کاربران منتقل می‌کند هر چند از شیب ملایم و شباهت نزدیک این قسمت به سری وان اچ‌تی‌سی نمی‌توان به سادگی گذشت. دوربین اصلی، میکروفون دوم و فلش LED در بخش پلاستیکی بالایی و اسپیکر اصلی دستگاه در پایین این قسمت قرار دارند.

این کاور، قابل جداسازی نبوده و به همین علت در صورت ایجاد مشکل برای باتری نمی‌توان به طرق معمول به آن دسترسی داشت. یک نکته مثبت Ascend G7 گرم نشدن آن برخلاف گذشته است و در سنگین‌ترین تست‌ها نیز حرارت خاصی در پشت آن احساس نکردیم.

دوربین

وضوح دوربین اصلی به‌کار گرفته شده در Ascend G7 برابر 13 مگاپیکسل است که در حالت 4:3 به دست می‌آید. دوربین اما در حالت پیش‌فرض با وضوح 10 مگاپیکسل و نسبت تصویر واید 16:9 عکاسی می‌کند و برای دستیابی به وضوح کامل باید به صورت دستی وضوح را تغییر داد.

ساختار منویی دوربین براساس لانچر جدید Emotion UI 3.0 شکل گرفته که در آن شباهت غیر قابل انکاری نسبت به iOS 8.0‌ اپل دیده می‌شود. بیشترین شباهت در این قسمت به شیوه تغییر وظیفه شاتر در مرکز تصویر بین سه حالت All Focus، عکاسی و فیلم‌برداری است که در اجرا کاملا با اپل یکسان است. حالت All Focus‌ در این قسمت امکان تغییر فوکوس پس از گرفته شدن عکس را فراهم می‌کند و تنها در مورد سوژه‌های بسیار نزدیک به هم دقت دارد.

 

یک نکته منفی قابل اشاره در این قسمت، نمایش تمامی المان‌های این بخش تنها در حالت عمودی است و با چرخش گوشی به حالت افقی، منوی تنظیمات متناسب با آن چرخش نمی‌کنند. در لیست تنظیمات این دوربین موارد قابل انتظاری چون امکان افزایش عدد ISO‌ تا 800، تغییر همزمان چهار گزینه نورگیری، درجه اشباع، کنتراست و روشنایی از طریق منوی تنظیم عکس، عکاسی HDR، تایمر سرخود و چندین مورد ریز و درشت دیگر دیده می‌شوند.

عکس‌های گرفته شده توسط این دوربین از لحاظ دقت فوکوس در سطح قابل قبولی قرار دارند اما از لحاظ میزان نورگیری و سرعت شاتر چندان موفق عمل نمی‌کنند و تصاویر در اکثر مواقع تا حدودی تیره‌تر از حد معمول به نظر می‌رسند. این موضوع با فعال کردن حالت HDR به گونه‌ای متضاد تکرار می‌شود جایی‌که این بار به‌ یکباره نور شدیدی به صحنه هجوم می‌آورد و این قضیه از دقت فوکوس نیز می‌‌کاهد. در کل، حداکثر می‌توان امتیاز متوسطی را به دوربین عکاسی G7 اختصاص داد و در اغلب موارد برای بهبود تصاویر به ویرایش پس از برداشت عکس (post processing) نیاز خواهد بود.

در بخش فیلم‌برداری این دوربین نیز وضوح تصویر به‌صورت پیش‌فرض روی HD یا 1280×720‌ پیکسل تنظیم شده و برای دستیابی به تصویر فول اچ‌دی باید آن را از درون منو به‌صورت دستی تغییر داد.

فیلم‌های این دوربین حداکثر با بیت‌ریت ویدئویی 20.2Mbps و صدای دو کاناله با بیت‌ریت 156Kbps برداشت می‌شوند. رنگ‌ها در این حالت بسیار اغراق‌شده‌ هستند و حالت پر رنگ و غیر واقعی به خود می‌گیرند اما از لحاظ جزئیات راضی‌کننده به نظر می‌رسند.

باتری

باتری در نظر گرفته شده برای این مدل دارای ظرفیت 3000 میلی آمپر ساعت است که با توجه به کم مصرف بودن پردازنده‌ها و وضوح پایین صفحه‌نمایش انتظار دوام بالایی از آن می‌رود. این اتفاق در عمل نیز به وقوع می‌پیوندد و با کاهش مصرف، می‌توان از روز دوم نیز با یک بار شارژ عبور کرد. البته در صورت استفاده بیش از اندازه از قابلیت‌های مصرف‌کننده باتری نظیر صفحه‌نمایش با نور بالا، وای‌فای، GPS‌ و… حتی در پایان روز اول نیز نیاز به شارژر کاملا احساس خواهد شد.

سیستم‌عامل، رابط کاربری

زمان بوت Ascend G7 از لحظه فشردن دکمه پاور و ویبره اولیه تا ظاهر شدن صفحه قفل نزدیک به 25 ثانیه است که زمان متوسط رو به بالایی در این رده به حساب می‌آید. سیستم‌عامل دستگاه نسخه 4.4.4‌ اندروید کیت‌کت است و با توجه به سیاست برند هواوی، انتظار چندانی برای آپدیت آن به ورژن‌های بالاتر نمی‌رود.

ساختار منویی دستگاه براساس لانچر اختصاصی این برند موسوم به Emotion UI نسخه سوم شکل گرفته که با وجود جذابیت‌های ظاهری، اینجا و آنجا بسیاری از ویژگی‌های خود را از دیگر نمونه‌های اندرویدی و حتی iOS‌ وام گرفته است. نخستین نکات کپی شده در این ساختار منویی را باید در صفحه قفل یا لاک‌اسکرین جست‌وجو کرد. در این قسمت هر بار تصویری متفاوت از مجموعه‌ای از تصاویر پیش‌فرض به نمایش در می‌آید که از لحاظ بصری جلوه زیبایی ایجاد می‌کند. در همین قسمت علاوه بر اطلاعات همیشگی در بخش بالایی صفحه‌نمایش، در صورت کشیدن دست از پایین به بالا، منویی به سبک iOS گشوده می‌شود که در طی آن علاوه بر برخی میانبرهای مهم و کاربردی نظیر چراغ‌قوه، آینه، ماشین حساب و تقویم می‌توان عکس به نمایش درآمده در پس زمینه را تغییر داد، Pause کرد،‌ به اشتراک گذاشت یا ذخیره ساخت.

دومین نکته کپی شده این قسمت در حین بازگشایی صفحه‌نمایش ظاهر می‌شود. در این هنگام با کشیدن دست روی صفحه‌نمایش به هر جهت دلخواه، نمایی از صفحه‌‌ای که پس از بازگشایی به نمایش در می‌آید در زیر دست دیده می‌شود. این افکت مدت‌‌هاست یکی از افکت‌های پیش‌فرض رابط کاربری LG در گوشی‌های هوشمند این برند به حساب می‌آید. دیگر نکته وام گرفته شده از ال‌جی با tap دوگانه روی این قسمت ظاهر می‌شود. در این هنگام با دو بار ضربه زدن روی لاک‌اسکرین می‌توان به صفحه کنترل موسیقی دسترسی داشت.

با بازگشایی صفحه‌نمایش، دو المان اپلی دیگر توجه کاربران را به خود جلب می‌کند: شکل ظاهری آیکون‌ها و نبود منوی اصلی که البته این دومی از ابتدا در دستور کار هواوی قرار داشت. در نبود منوی اصلی، آیکون تمامی برنامه‌ها و تنظیمات همه و همه در صفحات متعدد Home Screen قرار می‌گیرند و حتی در صورت استفاده از فولدرها نیز در کوتاه‌ترین زمان با صفحه هوم شلوغی روبرو خواهیم شد.

بخش Notification Area در بالا طبق انتظار به دو قسمت Notifications و Shortcuts تقسیم شده است که در اولی اعلان‌های مختلف برنامه‌ها به ترتیب زمانی به نمایش در می‌آیند و در دومی نیز می‌توان به لیست بلندبالایی از toggleها دسترسی داشت. این لیست به‌صورت پیش‌فرض 12 آیکون را به نمایش می‌گذارد که با لمس فلش رو به پایین این قسمت تعداد آن‌ها به 21 عدد افزایش پیدا می‌کند. در لیست میانبرهای این قسمت برخی موارد جدید همچون دکمه Power و Reset دیده می‌شود اما در عوض برخی موارد اصلی نیز از آن حذف شده‌اند. منوی نوتیفیکیشن در G7 برخلاف اندرویدهای جدید به اسکرول دو انگشتی و تک انگشتی به یک صورت واکنش نشان می‌دهد.

امکان تغییر جایگاه و ترکیب دکمه‌های مجازی زیر صفحه‌نمایش یکی دیگر از نکات تکراری وام گرفته شده از دیگر برندها است که پیش از این در ال‌جی و سامسونگ دیده شده بود. حتی در این میان از ایده افزودن دکمه‌ای اختصاصی برای بازگشایی مستقیم Notification Area از این قسمت نیز ظرفنظر نشده است. گزینه‌های Ultra Power Saving‌ و Do not disturb نیز به ترتیب از سامسونگ و اپل به عاریت گرفته شده‌‌اند.

از جمله نکات مثبت رابط کاربری Emotion UI 3.0 حاضر در Ascend G7 باید به گزینه‌های جدید در منوی Setting اشاره کرد. برخی از این موارد شامل نمایش مستقیم برنامه‌های دارای اجازه اجرا در حین خاموش بودن صفحه‌نمایش، نمایش برنامه‌های دارای دسترس شبکه، گزینه‌های حرکتی متعدد و امکان پاکسازی هوشمند حافظه می‌شوند.

چیپ‌ست پردازشی، حافظه

در ساختار این مدل از چیپ‌ست Qualcomm MSM8916 حاوی چهار پردازنده 64 بیتی ARM A53 از خانواده Snapdragon 410 استفاده شده که جایگزین نسل قبلی Snapdragon 400‌ در این کلاس شده‌‌اند. حافظه رم دستگاه 2 گیگابایت بوده و گرافیک آن نیز توسط قطعه Adreno 306 تامین می‌شود. حافظه داخلی گوشی 16 گیگابایت است که از این مقدار در بهترین حالت نزدیک به 11 گیگابایت در دسترس قرار دارد.

تست مشخصات پردازشی Ascend G7 را با AnTuTu نسخه 5.6.1 آغاز می‌کنیم در این تست اعداد بالاتر از 20 هزار به دسته گوشی‌های متوسط پیشرفته، اعداد بالاتر از 30 هزار به دسته High-end و فراتر از 40 هزار به گوشی‌های پرچمدار تعلق دارد. G7 این تست را با امتیاز 18521 به پایان رساند که آن را در دسته متوسط رو به پایین قرار می‌دهد.

در تست مرتبط با پردازنده Geekbench 3 در Ascend G7 در حالت تک هسته‌ای به امتیاز 491 و در حالت چند هسته‌ای به امتیاز 1444 دست پیدا کردیم این هر دو امتیاز در سطح پایین اسمارت‌فون‌های اندرویدی قرار دارند و برای مقایسه می‌توان آن‌ها را با نکسوس 4 و اکسپریا زد دو سال گذشته در حالت تک هسته‌ای و Moto X نسل اول در حالت چند هسته‌ای در یک ردیف قرار داد.

در بنچ‌‌مارک گرافیکی 3DMark و در تست سطح بالای Ice Storm Unlimited امتیاز گوشی به 2598 رسید که با وجود رزولوشن پایین صفحه‌نمایش، عدد فوق‌العاده‌ای محسوب نمی‌شود. برای مقایسه می‌توان به گوشی نسبتا مشابه Desire 816 با صفحه‌نمایش مشابه 5.5 اینچی HD و گرافیک Adreno 305 اشاره کرد که این تست را با امتیاز 4849 به پایان رسانید.

در نهایت به‌عنوان آخرین تست، از بنچ‌مارک گرافیکی GFXBench بهره گرفتیم. در این تست و در دو حالت گرافیکی Manhattan و T-Rex در حالت Onscreen‌ امتیاز به‌دست آمده به ترتیب 186.5 و 394.8 فریم بود. این فریم‌های نسبتا بالا به‌علت وضوح پایین صفحه‌نمایش ثبت شده‌اند و به‌عنوان نمونه LG G3 با وجود برخورداری از گرافیک بسیار قوی‌تر Adreno 330 به دلیل چهار برابر بودن وضوح بیشتر صفحه‌نمایش، این دو تست را با امتیازهای 405 و 745 فریم به پایان رساند که البته همچنان تقریبا دو برابر بیشتر از Ascend G7 هستند.

گزینه‌های ارتباطی

Ascend G7 علاوه بر گزینه‌های معمول GSM و 3G‌ از امکان ارتباطی LTE نیز پشتیبانی می‌کند که حداکثر سرعت در این حالت به 150Mbps‌ می‌رسد. وای‌فای دستگاه نسخه n است و به ac ارتقا نیافته و از بلوتوث نسخه چهارم، NFC و اتصال GPS نیز پشتیبانی می‌کند.

حرف آخر

Huawei Ascend G7 مجموعه‌ای از نکات مثبت و منفی فراوان با سنگینی بیشتر به سمت نکات منفی است. در بخش مثبت این گوشی باید به بدنه فلزی، باتری قوی، گرم نشدن در حین کار و پردازنده‌های نسبتا رضایت بخش اشاره کرد و در سمت نکات منفی ابعاد و وزن بالا، صفحه‌نمایش با وضوح و تراکم پیکسلی اندک، دوربین عکاسی متوسط و تاخیر جزیی در بخش فیلم‌برداری، گرافیک نچندان فوق‌العاده، اسلات حافظه با امکان ارتقا تنها تا 32 گیگابایت، احتمال اندک برای ارتقا به اندروید 5 و البته شاید از همه مهم‌تر ردپاهای متعدد سایر سازندگان در بخش‌های مختلف سخت‌افزاری و نرم‌افزاری گوشی جای گرفته‌‌اند. این گوشی در حال حاضر با قیمتی نزدیک به 900 هزار تومان بدون گارانتی در بازارهای داخلی حضور دارد.

توجه: این مقاله به صورت اختصاصی برای ‏Writeage.com‏ نوشته شده درج تمام یا قسمتی از ‏این ‏مطلب، ‏تنها با ذکر نام سایت و آدرس دقیق این صفحه مجاز است.