انتخاب درست یک پلیر(قسمت اول)

ام پی تری پلیرها چندین دسته هستند، از پلیرهای هارد دار با قابلیت پخش تصویر بگیر تا ام پی تری پلیرهای کوچک تحت حافظه فلش صوتی ، و بالطبع هرکدام دارای مزایا و معایب مخصوص خود هستند. در چندین قسمت مطالب پیش رو سعی داریم به مقایسه این موارد و نتیجه گیری درمورد خرید هرکدام بپردازیم.

ام پی تری پلیرها را به چندین صورت می توان تقسیم بندی کرد :

1- از نظر قابلیتهای پخش :
در اینجا، نخست می بایست منظورمان را از قابلیت پخش مشخص کنیم . اگر کمی به عقب برگردیم یعنی به دوران نوارهای محبوب کاست، و تکنولوژی که در آن دوران برای ضبط محتوا برروی این کاست ها استفاده می شد را بررسی کنیم می بینیم که در این مورد ابتدا نوار از جنس خاصی که حساسیت مشخصی داشت ساخته می شد سپس توسط یک ضبط کننده که در این مورد میتوانست ” دک ” یا همین ضبط صوتهای معمولی باشد آهنگ به اصطلاح بر روی این قطعه چیده می شد تا با عبور این قطعات چیده شده از زیر ” هد ” این تغییرات ، حس شده متناسب با آن صدا تولید گردد.
ولی حالا از آن دوران خیلی گذشته است ( البته در مورد ایران نه تنها خیلی نگذشته بلکه هنوز هم از موسیقی دیجیتالی رواج بیشتری دارد ) و امروزه موسیقی بصورت باصطلاح آنالوگ تولید نمیگردد و تمامی زیر و بم های موسیقی تبدیل به صفر ویک شده است . در این میان برای شناسائی این صفر و یک ها هر شرکت بزرگی پایه گذار یک روش شناسائیست که این روش ها به “فرمت” معروف است . حال در میان این فرمت ها بعضی کیفیت را فدای حجم پائین کرده اند و بعضی دیگر برعکس . دراین میان بعضی نیز جانب میانه را رعایت کرده و صداو حجم قابل قبولی دارند. فرمت ام پی تری(mp3) از این قاعده پیروی می کند و محبوبیت این فرمت تا جائی پیش رفته است که دستگاههای پرتابل پخش موسیقی دیجیتالی را به نام” ام پی تری پلیر” می شناسند.

گذشته از این فرمت متداول، فرمت های دیگری نیز وجود دارند که هر کدام دارای خصوصیات خاص خود هستند و آنچه مشخص است این است که هرچه یک پلیر از فرمت های بیشتری پشتیبانی کند دارای قدرت مانور بیشتر و طبعا دارای هواخواه بیشتری است . در زیر فرمتهائی که یک پلیر قابل قبول می بایست آنها راپشتیبانی کند آورده ام :

فرمت های صوتی :
Mp3 ،Wma،Wav،OGG

فرمتهای تصویری :
MPEG 1،2،4 ،DivX ، ASF، XviD، JPEG

(ادامه دارد)

قسمت دوم | قسمت سوم | قسمت چهارم | قسمت پنجم | قسمت آخر