Sony Dash ساعتی اشرافی یا تبلتی اقتصادی

از دیگر مدلهای مشابه ای که درکلاس Dash قرار دارد تبلت زیبای HP با نام DreamScreen است که در دو سایز 10.2 و 13.3 اینچی و با کاربردی تقریبا مشابه با Dash مدتی ست در بازارهای جهانی حضور دارد.Sony Dash را در نگاه اول ممکن است با یک ساعت رومیزی ساده اشتباه بگیرید اشتباهی که البته چندان هم به بیراهه نرفته است چرا که کاربرد اصلی این محصول زیبا برای نمایش اطلاعات معمول و متداول مورد نیاز در خانه و جایگاه آن در کنار تخت خواب یا بروی میز آشپزخانه است. ابعاد Dash برابر  96.5-50.8×147.3-127×193-177.8 میلیمتر با وزنی در حدود 545 گرم است که ظاهری گوه مانند با حجمی نسبتا بالا و کاملا سنگین به آن بخشیده است. Dash از پایه ای بزرگ در بخش پائینی برخوردار است که در قرارگیری بدون اشکال آن بروی سطوح صاف مثل سطح میز نقش بسیار موثری را ایفا کرده است البته این تنها شیوه قرار گیری Dash نیست و امکان جایگذاری آن بصورت خوابیده با شیب ملایم به لطف چرخش اتوماتیک تصویر نیز در آن فراهم آمده است.

اصلی ترین جزء حاضر در Dash بدون شک صفحه نمایش آن است این صفحه نمایش یک نمونه 7.0 اینچی بسیار با کیفیت است که از وضوح WVGA یا 480×800 پیکسلی برخوردار بوده و یک حسگر کوچک میزان نور آن را با توجه به نور محیط تنظیم می نماید. فناوری لمسی این صفحه نمایش با اینکه از نوع لمسی خازنی ست و به کوچکترین لمس صفحه نمایش به خوبی پاسخ می دهد اما متاسفانه خبری از Multi-Touch در آن نیست و قابلیت های مورد انتظاری همچون Pinch-Zoom نیز در آن دیده نمی شود. کیفیت این صفحه نمایش و مخصوصا زاویه دید آن کاملا با کیفیت و مناسب ارزیابی می شود بطوریکه به راحتی سه نفر می توانند بطور همزمان از زاویه های مختلف محتوای این صفحه نمایش را تماشا کنند. در زیر صفحه نمایش دو اسپیکر استریو دیده می شود که متاسفانه از قدرت چندانی برخودار نبوده و هر نوع صدائی با باس بالا به راحتی صدای خروجی از آنها را کاملا گنگ و نامفهوم می سازد. دیگر موارد مشهود در دورتادور Dash به دکمه دوگانه Snooze/Menu و کلید تغییر صدا در بالا و جک 3.5 میلیمتری هدست و پورت USB در گوشه سمت چپ باز می گردد که این دو تای آخر با پوشش لاستیکی نسبتا ضخیمی پوشانده شده اند. پورت USB در Dash چندان استاندارد به نظر نمی رسد و ظاهرا از هر دو نمونه Mini و Micro بزرگتر بوده و از پورت استاندارد تمام سایز نیز کوچک تر است. تنها بخش دیگر قابل مشاهده در Dash محل اتصال سیم Power آن است که در حفره ای زیز دستگاه قرار گرفته است. سونی قول داده که در ورژن آینده Dash باتری را نیز به ملحقات دستگاه اضافه نماید که در آن صورت احتمالا می بایست تغییراتی در ظاهر دستگاه برای پرتابل نمودن آن نیز صورت پذیرد.

با روشن کردن Dash به یکی دیگر از شباهت های اصلی این دستگاه با برادر کوچکتر خود یعنی Chumby پی می بریم جائیکه علیرغم بستر لینوکسی استفاده شده در Dash کلیه Application های موجود بروی این دستگاه برای اجرا همگی از همان اینترفیس حاضر در Chumby یعنی Chumby OS استفاده می نمایند و تمامی کاری که سونی در این زمینه انجام داده است به برخی مسائل ظاهری برای تطبیق Application با صفحه نمایش بزرگتر Dash باز می گردد. با روشن کردن Dash برای بار اول دستگاه از شما برای تنظیم شبکه Wi-Fi سوال می کند و پس از این تنظیم در دفعات بعدی استفاده تنها Home Screen دلخواه کاربر نمایش داده می شود در اینجا دو نمونه Home Screen مجزا وجود دارد که می توان یکی از آنها را برای نمایش برگزید. یکی از این Home Screen ها Dashboard نام دارد که تمامی Application ها حاضر در دستگاه را به به فرم افقی به نمایش می گذارد و Home Screen دیگر App View نام دارد که این یکی صفحه Application را در سمت چپ بزرگتر کرده و در سمت راست تنها ساعت، وضعیت آب و هوا و App Category را به نمایش می گذارد. خود سیستم عامل Chumby در حقیقت شامل یک بستر Flash و تعداد زیادی از Widget های Chumby ست که این ویجت ها در حال حاضر بیش از 1500 عنوان را تشکیل می دهند و در صورتیکه عضو گروه Chumby شوید می توانید این Application ها را که در حقیقت میانبرهائی برای دسترسی به سرویس های آنلاین (همچون فیس بوک و توئیتر، یوتیوب و امثال آن) محسوب می شوند را ویرایش کرده و یا حتی نمونه دلخواهی را برای سرویس مورد نظر ساخت که ویرایش Application ها برخلاف دستگاه های Chumby دیگر نیازمند کامپیوتر نیست و از خود Dash نیز می توان این کار را انجام داد. از دیگر نکاتی که در بخش نرم افزاری این دستگاه مانور زیادی بروی آن صورت گرفته است علاوه بر سرویس های آنلاین اشتراک ویدئو همچون یوتیوب، پاندورا و Netflix باید به Sony Bravia Internet Video Streaming Media Player اشاره کرد که برخلاف نام طول و دراز خود سرویسی مشابه نمونه های قبلی ست. اما در میان تمامی این Application ها جای یک عنوان بزرگ بسیار خالی ست عنوانی که از روی نامی که سونی برای معرفی Dash انتخاب کرده نیز به راحتی قابل حدس است سونی Dash را Personal Internet Viewer نامیده است و نگفته پیداست که برای یک Internet Viewer اول از همه به یک Internet Browser یا مرورگر اینترنتی نیاز است Applicationی که در کمال تعجب جایش در Dash کاملا خالی ست و تنها راه دسترسی به یک وب سایت مشخص یافتن Application مرتبط آن و یا ساختن این برنامه است.

مشخصات پردازشی Dash بر طبق اطلاعات نچندان تائید شده شامل پردازنده 500 مگاهرتزی و حافظه RAM  256 مگابایتی ست که در مقایسه با پردازنده 454 مگاهرتزی و 64 مگابایت حافظه RAM حاضر در Chumby One کاملا بهبود یافته اند. حافظه داخلی دستگاه اعلام نشده اما آنچه مسلم است امکان ارتقای این حافظه از هیچ طریقی وجود ندارد. گزینه های اتصال در Dash نیز همانطور که در متن اشاره شد گیرنده بی سیم Wi-Fi است که از استاندارد 802.11 در دو کلاس سرعتی b و g پشتیبانی می کند.

Sony Dash علیرغم جذابیت های اولیه و مخصوصا برتری های محسوسی که در بسیاری از جهات بر قاب عکس های دیجیتالی گران قیمت و بی مصرف این شرکت دارد به دلائل متعددی که عمده ترین آنها عدم امکان جابجائی بدلیل نبود باتری، عدم امکان ارتقا حافظه داخلی دستگاه، صفحه نمایش لمسی محدود شده و شاید از همه مهمتر عدم تعبیه مرورگر اینترنتی عملا نتوانسته است گامی فراتر از آنچه از یک ساعت رومیزی بی سیم انتظار داریم بگذارد و بیشتر از آنکه بعنوان یک تبلت همه کاره و ارزان قیمت معرفی شود با 199 دلار عنوان گرانقیمت ترین ساعت رومیزی را به خود اختصاص داده است.

توجه: این مقاله به صورت اختصاصی برای ‏Writeage.com‏ نوشته شده درج تمام یا قسمتی از ‏این ‏مطلب، ‏تنها با ذکر نام سایت و آدرس دقیق این صفحه مجاز است.