آیا خشونت همیشه بد است؟ آیا وحشی گری از آنجا آغاز می شود که دانایی به انتها می رسد؟ آیا انسان، بالفطره فاعل یا مفعول خشونت است؟ آیا خشونت اختصاص به زمانی خاص یا مکانی خاص دارد؟ اینها سوالاتی است که آخرین فیلم مل گیبسون، آپوکالیپتو (Apocalypto) در ذهن بیننده ای چون من به وجود می آورد و خود نیز می کوشد به آنها پاسخ دهد. با هم در ادامه مطلب نگاهی می اندازیم به این فیلم استثنایی.
مدتهاست که فیلم را تهیه کرده ام اما نمی دانم چرا دلم نمی خواهد آنرا ببینم. سرم را به دیدن فیلمهای مزخرف گرم می کنم تا فرصتی برای دیدن آن نیابم! اما دیگر نمی توانم بیخیال دیدنش شوم مخصوصا که یک دوست بعد از دیدن آن گفته است فیلم مزخرفی است! گیبسون و مزخرف سازی؟ هرگز!
همیشه احساس خاصی نسبت به دو سه فیلمی که این آدم ساخته است داشته ام. احساسی ترکیب شده از عشق و… نفرت! شجاع قلب (Brave Heart) را سه بار دیدم منتها دوبار آن باحذف صحنه های فجیع کشته شدن ویلیام والاس! بعد رفتم و DVD فیلم را به آرشیو فیلمهای جاودانه ام اضافه کردم تا بارها و بارها ببینمش ولی دیگر ندیدمش. حسش را نداشته ام… یا جراتش را !
مصائب مسیح (The Passion of the Christ) را هم به همین سرنوشت دچار کردم که اولین بار در سانس شبانه سینما فرهنگ دیدمش و تا چند روز تمام بدنم درد می کرد، از بس به خودم پیچیده بودم!
اما آپو کالیپتو چیز دیگری است! این را حالا که بر وسوسه ندیدن فیلم غلبه کرده ام و پای فیلم میخکوب شده ام می گویم! جمله جاودانه ویل دورانت در افتتاحیه فیلم، تو را به فکر فرو می برد: (یک تمدن بزرگ ، مغلوب نخواهد شد مگر این که خود از درون، خود را نابود کند). اما این تفکر لحظه ای بیش به طول نمی انجامد… افتتاحیه فیلم مانند سیلی محکمی تو را بیدار می کند و هوشیار: این فیلمی از مل گیبسون است… شاید بهترین فیلمش.
داستان فیلم در روزهای پایانی تمدن بزرگ و از دید تاریخدانان، پر عظمت (مایا) ها می گذرد. تمدنی که هنوز در باره علل محو شدن آن از روی زمین حرف و حدیث های زیادی هست. اما داستان به زندگی قبیله ای کوچک در جنگلهای گواتمالا می پردازد که از راه شکار(به خشن ترین راه قابل تصور) امرار معاش می کنند. این قبیله کوچک، مورد هجوم شکارچی های انسان که از مرکز تمدن مایا ها اعزام شده اند قرار می گیرند. تعدادی کشته می شوند و باقی اسیر… تا به سمت سرنوشت وحشتناک خویش که قربانی شدن به فجیع ترین شکل ممکن در محراب خدایان است روانه شوند.
یکی از نفس گیر ترین سکانس ها در فیلم (که تعداد آنها هم کم نیست) به نمایش پایتخت مایا ها می پردازد. جاییکه بارها خدا را شکر می کنید که در آن دوران و مکان به دنیا نیامده اید(البته ظرافت نهفته در بطن فیلم برای تماشاگر متفکر، این مفهوم نهفته را رو می کند که هرچند شکل خشونت، در روزگار ما عوض شده ولی علل و روش های برقراری آن همچنان پابرجاست). پادشاه مایا از جهل مردم نهایت استفاده را می کند و در این راه عالمان قوم، با زبان و عوام فریبی شان، ابزار قدرت اویند. اینها هستند که خدای آفتاب را تشنه به خون قربانیان اعلام می کنند و به مردم می فهمانند که اگر قدمی در نافرمانی بردارند بین آنها و قربانیان، تنها تار مویی فاصله هست.
و همینها هستند که بارها به مردم یادآوری می کنند : ما برگزیده خدایان هستیم… بزرگترین تمدنی که روی زمین به وجود آمده… ماییم که می میرانیم هر که را که بخواهیم… ماییم که خشم خدایان را اجرا می کنیم… و مردم بدبخت هم، غوطه ور در جهل و بدبختی برایشان هورا می کشند.
اینجاست که وحشیگری، در واقع تبدیل می شود به چیزی مقدس… چیزی که در زندگی مردم، در پوست و خون و خانواده و همه چیز انسان مستولی خواهد بود.
فیلم به طور کامل، به زبان مایایی (که هنوز در گوشه ای از دنیا به آن تکلم می شود) و در جنگلهای با شکوه مکزیک، ساخته شده. همه بازیگران، تازه کارند ولی احساسی که در چهره آنها موج می زند همه احساسات انسانی و غیر انسانی را به تو می باوراند.
فیلمنامه فیلم حاصل همکاری مل گیبسون و همکار جدید ایرانی اش فرهاد صفی نیا ست. فیلمنامه ای که به مدد تدوین خوب، تبدیل به یکی از بهترین فیلمهای تاریخ سینما از لحاظ ضرباهنگ سینمایی شده است. به جرات می گویم اگر بتوانید خشونت جاری در متن فیلم را تحمل کنید، لحظه ای از پای فیلم برنخواهید خواست.
در پایان، حیفم می آید از پایان بینظیر فیلم ننویسم جایی که به عقیده مل گیبسون، مبلغان مذهبی جهان جدید هم، چیزی کم از خونخواران تمدن قدیم ندارند. کسانی که حتی به آنها هم نباید اعتماد کرد. گویی انسانیت برای همیشه قربانی شده است.
دیدن این فیلم را به همه کسانی که از دیدن مزخرفات هالیوود خسته شده اند و جویای دیدن فیلمی متفاوتند توصیه می کنم.
فیلم خیلی متفاوت و توحش و استفاده ابزاری از خدا و خرافات تمام بلاهای ک سر انسان آمده و در حالی قبیله اولی در صلح شادی و مصلحانه زندگی میکنن تا بحث قدرت و ترس داستان عوض میکنه قدرت طلبی چ کرده
سلام هم فیلم قشنگه و هم نظرات دوستان
ولی این جمله ایه ی قرانی هست
ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیر باانفسهم.
بهترین فیلمیه که دیدم وبس باوجود اینکه ساله ازدیدن فیلم میگزره باز هم از ذهنم بیرون نرفته
درود بر شما. این فیلم رو خوشبختانه یا بدبختانه بنده پنج بار با دقت دیده ام. گویا لازم است بازهم لذب ببرم از دیدن دوباره آن. مل گیبسون یه بار اشاره کرد: وقتی مردم بومی داخل فیلم رو میبینم یاد جرج بوش و بلایی رو که بر سر این دوران آورد میوفتم! نظر به اینکه میل گیبسون خود انسان معتقدی بود و از آن فضای تکراری هالیوود رخت بربست لذتی فراوان را برای تماشاگران و طرفداران فیلماش به ارمغان آورد. به ما هم سر بزنید. منتظرم
بهترين فيلم تاريخ سينماي جهان.همين و تمام
سلام. این فیلم دوران آخرالزمان رو که ما توی روایات شنیدیم رو برام تداعی میکنه.جنگ آخرالزمان رو که دو جبهه داره “خیر” یعنی خداپرستی و “شر” یعنی شیطان پرستی. و جبهه بیطرفی هم وجود نداره. یا سفید یا سیاه خاکستری وجود نداره. دوم اینکه فیلم کاملا ضد ماسونیه. آبی کردن بدن زندانیا پرت کردن سر بریده قربانیان خدایان از روی هرم قدرت و…. اگه امکانش رو داشتم دقیقه به دقیقه این فیلم ضد ماسونی رو شرح میدادم
سلام
فيلم آپوکالیپتو در اصل ميخواهد با اين شعاركه هيچ قومي نابود نمي شود مگر از درون به حكمرانان بفهماند كه با زور دروغ و استفاده از ناداني مردم نمي توانيد براي هميشه حكم برانيد و مردم را به پاي مذهب و خدايان خود ساخته قرباني كنيد زيرا در همه تمدنها پنجه پلنگي هست كه همچون پلنگي تيز دندان روزتان را چون شب تيره ميسازد و شما و پايان عمر شما را رقم خواهد زد تا آرامش را هر چند كوتاه به قومي بازگرداند . فيلم كه با ضرباهنگي زيبا تماشاگر را تا پايان فيلم با مهارتي خاص بر جاي خود ميخكوب كرده است با زبان هنر هفتم بسيار حرفهاي ناگفته را به تماشاگر ميزند و تماشاگر بعد پايان فيلم تا چند روز در كماي فيلم باقي ميماند و با ياد آوردي تمامي صحنه هاي فيلم خود را مغلوب كارگردان و فيلمنامه نويس ميبيند كه چه زيبا و ماهرانه توانسته تمامي نمايه هاي فكري يه تماشاگر را به تصوير بكشد و خواسته هاي او را از سينما و فيلم بر آورده سازد .
حاجی آخرالزمان یا آپوکالیپتو بهترین فیلمیه که دیدم.. واقعا درس زندگی گرفتم…این فیلم رو قبل از اومدنش به ایران دیدم.دی وی دی اوریجینال و همین باعث شد ازش لذت ببرم…منو تا آخر فیلم رو صندلی میخکوب کرد…فیلم عجیبیه…اگه باز هم فیلمهای اینجوری داری معرفی کن سه سوت از؟؟؟بیارم و ببینم
سلام.
ممنون که این فیلم رو معرفی کردید.
البته من این فیلم رو قبلا دیده بودم.
اولین بار که با دوستان دیدیم همه گفتن چه فیلم چرتی بود.
ولی من خیلی با این فیلم حال کردم مخصوصا این که نویسندش یه ایرانی بود……..
آره درست شنیدید نویسندش ایرانی بود.
باورش سخته؟؟
برید تو تیتراژ پایانی فیلم ببینید..
من بییشتر به جنگ برای زندگی توجه کردم تا خشونت
دیدی بچه توی دل مامانش چه طور بود یا مامانه چه طوری پای بچه اش رو بخیه میزد . واقعا دست مریزاد آقای گیبسون.
فیلم جالبی بود بارها دیدمش و از دیدن بعضی از صحنه هاش هنوزم سیر نشدم نویسندشم که فرهاده خودمونه ……
من این فیلم را دو بار در دو روز متوالی دیدم. فیلم بسیار جالبی است که تا چند روز ذهن مرا به خود معطوف کرده بود. بازیگران خوب و کارگردان حرفه ای دارد. بازیگر نقش جاگوار بسیار زیبا و طبیعی بازی کرد.
یکی از زیباترین فیلمهایی که تو عمرم دیدم. فکر کنم سه بار این فیلم دیدم واقعاَ عالی بود
حتی پدرم که هیچ وقت ندیده بودم فیلم نگاه کنه تا آخرش نشسته و دیدش
لینک دانلودش رو هم بزارین بی زحمت….
سلام
من این فیلم رو دیدم . یکی از بهترین فیلمهایی بود که دیدم . خشن . هماهنگ . جذاب . دلهره آور . پر انرژی . تعصب بر انگیز
خشونتی که شما میگید درش نیست . صحنه ها خیلی خیلی ماهرانه نمایش داده می شوند . چندش آور و نفرت بر انگیز نیستند . مبارزه زن و کودکش برای زنده ماندن . نصیحت پدر به پسر در مورد ترس . تعقیب و گریز ها . تفاوت و قدرت انگیزه ها همه و همه در کنار هم یک فیلم دوست داشتنی فراهم کرده .
فیلمی بی نظیر با خشونتی بی نهایت است ولی ریتم زیبایش تورا تا آخر بدنبال خود می کشاند.
سلام. واقعا فیلم باشکوهی بود من خودم بسیار لذت بردم صحنه های خشن توی اصل فیلم زیاد به چشم نمی آید و تماشاچی از آن نفرت پیدا نمی کنه.
سلام. خشونت فیلم در حد بسیار بالاییه و در اکثر موارد دوربین بسیار واضح صحنه ها رو نشون می ده… صحنه هایی مثل بیرون کشیدن قلب از بدن… بریدن سر…و خیلی چیزهای خشن دیگه.
امیدوارم از دیدن فیلم منصرفت نکرده باشم!
فیلم جالبی باید باشه ..حتما وقت کردم می بینمش ..ولی یک سوال واقعا صحنه های خشن این فیلم در چه حدی هست ! قابل تحمله یا نه منظورم اینه مثلا فاصله دوربین تا صحنه ها تقریبا چقدره. میشه جزییات رو دید یا نه؟
ممنون آقای دکتر متیل فنیدیت!