از داروخانه برگشته ام. خسته و از پا افتاده. با خودم می گویم امشب هم تمام شد. با همه بدبختی هایش. با همه دروغ ها و راست ها یی که به مردم گفتم… و به خودم!
از زمان نگارش این مطلب سالها گذشته اما انگار بدترین مطلبی که تا کنون نسبت به شغلم نوشته ام به طنز زمانه شده جزء نتایج اول جستجوی گوگل! از آن طرف هم خیلی از جوانها و نوجوانهایی که به عشق بیشتر دانستن از این رشته جستجو می کنند علیرغم این همه بار منفی این نوشته باز هم پای آن کامنت می گذارند و سوال می پرسند. راستش با گذشت این همه سال تغییر زیادی در وضع دارخانه های این مملکت و رشته داروسازی در دانشگاه به وجود نیامده هرچند احساس من نسبت به این رشته تغییر کرده است.
در حال حاضر من دیگر در داروخانه کار نمی کنم بلکه در شرکتی داروسازی مشغول به کارم. کارم عالی نیست اما همین که با مردم سروکله نمی زنم خوشحالم. این مطلب را حذف نمی کنم بیشتر به احترام این همه نظری که در پای آن نگاشته شده است اما امکان درج نظرات را می بندم چرا که میلی به پاسخ دادن به سوالات مربوطه ندارم. امیدوارم درک کنید.
داروسازی … شاید در نگاه اول نام با کلاسی با خود به یدک می کشد و از آن هم با کلاس تر نام دکتر را برای صاحب مدرکش ولی در کشور عزیز ما (!) شاید از بی کلاس ترین حرفه های موجود است. سالها درس های بدردنخور و سخت حاصلی جز ارائه یک مشت آدم بدردنخور به چرخه درمان این مملکت ندارد. آدمهایی که اگر خیلی خیلی زرنگ باشند تازه می شوند یک مشت بازاری که تمام هم و غمشان دوشیدن بیشتر آدمهای دیگر است. آدمهایی که تنها هر ۸ ساعت یکی و هر ۶ ساعت یک قاشق را بلدند و اگر هم هنر کنند و چیزهای بیشتری یاد بگیرند هم باز به کارشان نمی آید. چه می خواهی بگویی به مردمی که قبل از گرفتن دستور درست مصرف دارو قیمت فلان خمیر دندان یا کف ریش تراشی را می پرسند! مردمی که حتی فرق دکتر داروساز را با دیگر کسانی که در داروخانه کار می کنند نمی فهمند حتی با وجود پوشیدن تنها روپوش سفید داروخانه!
چه می ماند از داروسازی وقتی تنها می فروشی آنهم جنسی را که حتی خودت هم اثرش را باور نداری. تو حتی وقت نداری ببینی دارویی که می دهی به فلان مادر و بچه و پیر و جوان داروی درست است یا مانند ده ها نسخه اشتباهی که روزانه در شهر پیچیده می شود دارویی عوضی و گاه مرگ آور است. آخر تو که نمی توانی هم نسخه ببیچی ( در شلوغی های داروخانه) هم آنرا گهگاه قیمت بزنی هم این وسط بروی آنطرف داروخانه تا نوار بهداشتی و مسواک بیاوری برای فلان مشتری سمج که ده بار تکرار می کند خواسته اش را.
این است داروسازی .
هرچه بود امشب هم گذشت . روح خسته ات را کشان کشان به خانه رساندی و باز هم بیخود به حال این مردم و این مملکت دل می سوزانی مردمی که … ولش کن.
بعد التحریر : این هم همین حرف ها منتهی از زاویه دید پزشکی !
سلام هر چند با برخي نظراتتون موافقم ولي شايد اين ماييم که بايد ديدمون رو تغيير بديم اگه به سايتم سر زدي ممنون باي
وبلاگي مي خوانم از دوستي كه خانم دكتر است و خاطرات و روزنوشتهايش را از آنچه در مطب مي گذرد مي نويسد. داستانهاي جالبي است كه چقدر حرص مي خورد از دست اين ملت كه هر چه بر سرمون مياد حقمون هست. درست ميگي كه بعضي وقتها حرفه ات آزار دهنده مي شود اما در اين روزگار همه وقتي در برابر حماقت ها و خرافات و عادات غريبه ي ملتمون قرار مي گيريم همين حس را داريم…..
دکترجان سلام.
داروسازی رو ولش کن. خوب يا بد ، به قول فرنگی ها Who Cares؟؟ مهم اينه که تو خودت ماهی ، بی خيال بقيه چيزا ! داروسازی ، پزشکی ، مهندسی ، رفتگری …. همشون شرافتشونو از منو تو يدک ميکشند. داروسازی کيلويي چند؟؟! آدميت رو عشقه عزيزدل. جداً عجب عصريه عصر نوشتن! دمت گرم نازنين.
نظرات جالبي بود ولي اين موضوع فقط براي داروسازان نيست ساير حرف پزشكي نيز با ديد تجاري به شغل خود نگاه ميكنند . از طرفي خيلي از اطلاعات دارويي در نظر شماعادي ويكنواخت شده است . چه بسا با يك راهنمايي ساده واز روي عشق به همنوع كمك بزرگي به بيمار نيازمند خواهي كرد . سياه يا سفيد ديدن عذاب آور است همكار محترم خاكستري هم ميتوان ديد.
سلام شما درست می مگی اما من همچین کسی رو نمی شناسم خیلی گشتم پیدا نکردم بیخیال ببخشید که مزاحمت شدم بای
طاهره جان سلام
شاید در زمینه راهنمایی تحصیلی من اصلا گزینه خوبی نباشم چون من 11 سال پیش قبول شدم (سال دومی بود که امتحان می دادم) و اگه بگم من به زحمت روزی 4 ساعت درس می خوندم ممکنه گمراه بشی!
در این زمینه حتما با کسی که مثلا امسال یا پارسال قبول شده مشورت کن.
موفق باشی.
سلام مرسی که جوابمو دادی. میخوام بدونم باید چقد درس بخونم و تلاش کنم تا داروسازی قبول بشم من روزی 10 ساعت می خونم. تو دبیرستان درسم خوب نبود همین آزارم می ده یعنی میشه منم داروساز بشم؟
طاهره جان سلام
نمی دونم چه مشاوره ای می تونم بهتون بدم اما اگه کمکی از دستم بر بیاد دریغ نمی کنم.
موفق باشی
سلام دکتر جونم راستشو بخوایی من با نظرت موافقم اما عشقم به داروسازی اونقد زیاده که با این چیزا جا نمی زنم من الان دارم واسه کنکور می خونم نیاز به مشاور دارم. مشاور خوبم می شی خواهش می کنم تو می تونی منو به ارزوم نزدیک کنی اینو ازم دریغ نکن حتی اگرم قبول نکنی همین که اینو می خونی واسم افتخاره مرسی
سلام
من 15 سالم هست میدانم كه تا دانشگاه و رسیدن به آرزویم یعنی داروسازی زود هست ولی ممنون میشم اگر برایم دریاره ی داروسازی مطلب بفرستید
بیشتر توضیح بده. چه جور شرکتی؟ واردات؟ تولید؟ صادرات؟…
من میخوام یه شرکت داروسازی بسازم،
کسی میتونه مشاوره بده؟
جانم فدای تمام داروسازان فهمیده وعزیزم- با نظرات شما موافقم
سلام.منم مثل خودتم دکی جون.
ولی به قول بچه ها بهترین کشوری که میشه هم دیگه رو چاپید ایران عزیزمونه.
آخه با این وضعیت متراکم چه جوری میشه کلاس کار یه دکتر داروساز رو داشت؟منظور بدی ندارم.آخه از بچگی که چشم باز کردیم همه جا حق و حقوق دیگران برامون خیلی با ارزش بوده!
دکتر سیدی عزیز
ممنون از نظر شما. ولی مطلبی که من نوشتم اصلا یک مشکل تخصصی نیست که بخواد توی یه محیط حرفه ای مطرح بشه. اتفاقا صد در صد هم عمومیه!
تا زمانی که فرهنگ توی این مملکت جایی نداره برای هیچ متخصصی هم آسایش و راحتی وجود نخواهد داشت.
دکتر عزیز, من با شما در مورد مسائل بالا موافقم اما احترام امامزاده رو متولیش نگه میداره بهتره این مسائل و مشکلات در محیط های تخصصی و حرفه ای مطرح بشه تا در یه سایت عمومی با آارزوی موفقیت برای شما.
دکتر سیدی
ولی من اصلا امیدوار نیستم. تا الان چی تو این مملکت درست شده که این یکی بشه؟ ما محکومیم به بدبختی و رنج. بله، ما محکومیم…
سلام دکتر جان.
من هم با شما در جالب نبودن شرایط کاری و.. موافقم.
اما امیدوار هم هستم که در آینده اوضاع تغییر کنه.
می تونی یاهو آی دی من رو به یاهو مسنجرت اضافه کنی:
drritalin
من شما رو اضافه کردم.بعد اگه خواستی می تونی شماره موبایلم رو هم بگیری. در خدمتم.
من هم مثل شما در یک داروخانه کار می کنم. البته کار که نه بیشتر شبیه دوره آموزشی می ماند می خواستم اگر امکان داره بیشتر با هم ارتباط داشته باشیم تا شاید کمی از تجارب و اطلاعات شما استفاده کنم.
با تشکر.
Comments are closed.