این ترجمه عنوان انگلیسی فیلم Walk the Line است که تنها با دیدن فیلم می توان به ظرافت و زیبایی این ترجمه پی برد. فیلمی زیبا البته کمی سرد درباره زندگی واقعی یکی از بزرگترین خوانندگان راک دنیا جانی کش (Johnny Cash).
فیلم به بررسی زندگی جانی کش از کودکی می پردازد. زندگی سخت با پدری الکلی و سخت گیر و تاثیری که مرگ برادر محبوبش بر روحیه او می گذارد دوران کودکی را به خاطره ای دردناک و تاثر انگیز در زندگی اش بدل می سازد. نکته ای که فیلم برجسته می کند زندگی ناموفق زناشویی جانی کش با همسر اولش و سپس اعتیاد او به الکل و قرص های مخدر است. چیزی که او را بارها تا مرز نابودی زندگی اش می کشاند. در این بین به نظر من نیمه دوم فیلم بسیار جذاب تر از نیمه نخست آن است. آنجا که جانی نیمه گمشده خود را می یابد. بهترین دوست و همسر آینده اش. جانی کش با همسر دومش (جون) 35 سال زندگی موفقی داشت و 4 ماه پس از فوت همسرش به -دلیل مشکلات قلبی- در اثر دیابت حاد به او پیوست( نکته ای که در فیلم به آن اشاره ای نمی شود).
فیلم موسیقی و ترانه های بسیار زیبایی دارد که ارزش شنیدن دارند خصوصا برای من که آشنایی چندانی با جانی کش نداشتم مشوقی برای بیشتر شنیدن این سبک موسیقایی است. بازی بی نظیر یوآکین فونیکس (Joaquin Phoenix)یکی از نقاط قوت فیلم است افزون اینکه تمام ترانه های متن فیلم را باصدای خودش اجرا کرده است. هنرپیشه ای که تنها به مدد بازی های بسیار عالی اش در این سن (32 سالگی) به این جایگاه رفیع در هالیوود امروز رسیده و نه به خاطر چهره خوبش. برعکس او ریز ویترسپون(Reese Witherspoon) بازیگر زن فیلم هرچند به خوبی از عهده انجام نقشش برآمده با این حال به نظر من ویژگی خاص در بازی اش دیده نمی شود. البته اعضای آکادمی اسکار نظری برخلاف من داشتند و او را شایسته دریافت اسکار بهترین بازیگر زن امسال (2006) تشخیص دادند!
از نکات جالب توجه فیلم این که هر دو بازیگر اصلی فیلم را خود جانی کش و همسرش قبل از مرگشان برای بازی در این فیلم انتخاب کردند.
